Data urodzenia:
1924-12-05
Miejsce urodzenia:
Gągolin Północny powiat Łowicz
Imiona rodziców:
Marian - Stanisława z domu Szmigiera
Wykształcenie do 1944 r.:
Podczas okupacji uzyskała maturę na tajnych kompletach w 1944 r.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Podczas okupacji pracowała w biurze na Odcinku Drogowym Kolei Wschodniej w Łowiczu. Od 1942 r. w Szarych Szeregach, łączniczka pomiędzy Hufcem Łowicz, a "Pasieką" - Kwaterą Główną Szarych Szeregów w Warszawie. Równocześnie współpracowała z komendantem wywiadu kolejowego AK Obwodu Łowicz. Po aresztowaniu dowództwa Szarych Szeregów Hufca Łowicz wyjechała do Warszawy aby uprzedzić "Pasiekę" o "wsypie". Tam dostała przydział łączniczki obsługującej prawą stronę Wisły i została skierowana do tworzonej w lipcu 1944 r. 3. kompanii "Giewonta" w batalionie "Zośka".
Numer legitymacji AK:
17185
Oddział:
Armia Krajowa - I Obwód "Radwan" (Śródmieście) - zgrupowanie "Chrobry II" - kompania łączności.
Szlak bojowy:
Śródmieście Północ. Wybuch Powstania zastał ją na kwaterze przy ul. Chmielnej, róg Żelaznej, gdzie był punkt zborny łączniczek. Ponieważ do 4 sierpnia nikt się nie stawił, zgłosiła się na ul. Twardą 20 do zgrupowania "Chrobry II", w którym została wcielona do kompanii łączności. Pełniła różne funkcje: przenoszenie meldunków, obsługa łącznicy, naprawianie linii telefonicznych, a także walka i obrona barykady na ul. Grzybowskiej.
Odniesione rany:
Ranna 13 sierpnia 1944 r. podczas wybuchu pocisku rakietowego tzw. "szafy".
Awanse:
Rozkazem dowództwa zgrupowania "Chrobry II" została awansowana do stopnia plutonowego.
Losy po Powstaniu:
Po upadku Powstania 5 października 1944 r. wyszła wraz z wojskiem z pl. Kercelego do niewoli niemieckiej. Najpierw do Ożarowa, a następnie do Stalagu 344 Lamsdorf i Stalagu IV B Mühlberg - skąd 29 października 1944 r. oficerów i podoficerów wywieziono do Stalagu IV E Altenburg, a w styczniu 1945 r. do Stalagu VI C Oberlangen (obóz wyzwolony 12.04.1945 r. przez kombinowany patrol 3. szwadronu 10. Pułku Strzelców Konnych 1. Dywizji Pancernej gen. Maczka)
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych (1944). Za rozwinięcie Ruchu Zuchowego otrzymała w 1959 r. podczas Zlotu na Polach Grunwaldzkich, Odznakę Honorową Zuchową. W 1986 r. została odznaczona Krzyżem Za Zasługi dla ZHP i Rozetą z Mieczami do Krzyża za Zasługi dla ZHP. Za działalność konspiracyjną, walkę w Powstaniu Warszawskim, służbę w II Baonie Pomocniczej Służby Kobiet w Meppen przy 1. Dywizji Pancernej otrzymała następujące odznaczenia: Medal Wojska (1948 - legitymację otrzymała dopiero w 1981), Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 (1980), Krzyż Armii Krajowej (1981), Warszawski Krzyż Powstańczy (1982), Krzyż Partyzancki (1994).
Losy po wojnie:
Po uwolnieniu wstąpiła do II Baonu Pomocniczej Służby Kobiet przy 1. Dywizji Pancernej w Meppen, gdzie 22 października 1945 r. wyszła za mąż za sierżanta Wiktora Ruga - żołnierza 1. Dywizji Pancernej. Do kraju wrócili w grudniu 1946 r. W 1947 r. zamieszkali w Ciechanowie. Od 1957 r. pracowała społecznie w Związku Harcerstwa Polskiego pełniąc funkcję Namiestnika Zuchowego w powiecie ciechanowskim. Postanowieniem Prezydenta RP z 22 sierpnia 1991 r. otrzymała stopień podporucznika. Była członkiem Związku Powstańców Warszawskich, Związku Inwalidów Wojennych i Polskiego Związku Byłych Więźniów Politycznych Hitlerowskich Więzień i Obozów Koncentracyjnych.
Miejsce śmierci:
Ciechanów
