Data urodzenia:
1912-02-07
Stopień:
sierżant - st. sierżant
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Leon - Eugenia z domu Ekiert
Wykształcenie i działalność przed wojną :
W 1930 roku ukończył 3-letnią Szkołę Handlową Polskiej Macierzy Szkolnej (PMS) w Ciechanowie. Od czerwca 1930 roku do czerwca 1937 pracował w Spółdzielni Mleczarskiej w Ciechanowie, a następnie w okresie od VII 1937 do XIII 1938 w Spółdzielczej Przetwórni Mięsnej w Wołkowysku w ówczesnym województwie białostockim (II RP). Od stycznia 1939 roku do 2.09.1939 zatrudniony był w Pomorskiej Bekonarni w Kościerzynie.
Okres okupacji niemieckiej:
W czasie wojny zamieszkał w Warszawie, gdzie pracował jako księgowy w stolarni "A. Wrona", "Hurtowni owoców i warzyw J. Warzycki" oraz prowadził własny sklep przy ul. Czerniakowskiej 142.
Miejsce koncentracji na godzinę "W":
Ochotnik, dołączył 1 sierpnia 1944 r. zgłaszając się do dowództwa w Hotelu Polskim przy ul. Długiej 29.
Oddział :
Armia Krajowa - Grupa „Północ” - zgrupowanie „Sienkiewicz”, następnie odcinek „Kuba - ”Sosna„. Początkowo skierowany z ul. Długiej 29 (Hotel Polski) do kwatermistrzostwa mieszczącego się w pomieszczeniach Rady Głównej Opiekuńczej przy ul. Długiej, a po spaleniu budynku, przeniesiony został na ul. Barokową i Miodową róg Długiej do oddziałów wchodzących w skład zgrupowania ”Sienkiewicz„ mjr. Olgierda Ostkiewicza-Rudnickiego ”Sienkiewicza" na południowo-zachodnim odcinku obrony Starego Miasta. Miał kontakt z płk. Sewerynem, ale w wykonywaniu zdań podlegał bezpośrednio pod por. Jana Sochę. Po przejściu kanałami do Śródmieścia (właz przy ul. Wareckiej) obowiązki kwatermistrzowskie związane z aprowizacją wykonywał aż do dnia kapitulacji.
Szlak bojowy :
Stare Miasto - kanały - Śródmieście Północ
Warszawski Korpus Armii Krajowej (od 20.09.1944):
28. Dywizja Piechoty AK im. Stefana Okrzei - 15. pułk piechoty AK "Wilków"
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - po zdaniu broni na Placu Kercelego został skierowany w kolumnie jeńców do obozu przejściowego w Ożarowie, a następnie wywieziony do Stalagu 344 Lamsdorf (Łambinowice k. Opola). Z Łambinowic przeniesiony do Sorau (Żary), następnie osadzony w Stalagu III A Luckenwalde, skąd przeniesiony został do Stalagu III B Fürstenberg. Wyzwolony został w ostatnich dniach kwietnia 1945 r.
Losy po wojnie:
Z niewoli powrócił do kraju 24 maja 1945 roku. Do przejścia na emeryturę w 1977 roku pracował m. in. w Państwowym Przedsiębiorstwie Traktorów i Maszyn Rolniczych w Łodzi, Domu Towarowym Portomarc (?) w Gdyni, w Dyrekcji Państwowej Komunikacji Samochodowej (PKS) w Warszawie, a od 1946 roku w Centrali Państwowego Banku Rolnego w Warszawie. Członek Towarzystwa Miłośników Ziemi Ciechanowskiej. Mieszkał w Warszawie.
Odznaczenia:
Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi (1959,1965), Medal 40-lecia PRL, Odznaka honorowa „Zasłużony dla bankowości PRL” , 1987 (resortowe odznaczenie cywilne z okresu PRL), Odznaka Za Zasługi dla Województwa Ciechanowskiego (1987)
Miejsce śmierci:
Warszawa
Miejsce pochówku:
Warszawa, Cmentarz Wawrzyszewski, kwatera 4A, rząd 1, grób 29
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, Teczki Personalne uczestników Powstania Warszawskiego: Lenczewski Henryk, Polski Czerwony Krzyż - wyciąg z dokumentów, Urząd ds Kombatantów i Osób Represjonowanych, zaliczony okres służby: Powstanie Warszawskie oraz pobyt w obozach jenieckich do maja 1945, łącznie 9 miesięcy. Weryfikacja w 1993 roku zatwierdzona przez Związek Żołnierzy NSZ Okręg Stołeczny - Warszawa, pod dokumentem podpis Prezesa Związku Stanisława Borodzicza, życiorys (1993), zaświadczenie Centralnego Muzeum Jeńców Wojennych w Łambinowicach-Opolu z dn. 21.07.1993, archiwum rodzinne. Skany wykonano w Muzeum Powstania Warszawskiego w sierpniu 2021 r.
Uwagi :
W życiorysie jako miejsce, w którym zastało go wyzwolenie w dwóch różnych fragmentach tekstu podane zostały dwa różne obozy jenieckie - Stalag XI A Altengrabow i Stalag III A Luckenwalde. Transport z 200 jeńcami wojennymi – żołnierzami Armii Krajowej i uczestnikami Powstania Warszawskiego przybył ze Stalagu III A Luckenwalde do Stalagu III B Fürstenberg 4 grudnia 1944 r.
