Data urodzenia:
1907-08-25
Funkcja:
dowódca batalionu - odcinka
Pozycja na murze pamięci:
Kolumna: 204 Miejsce: 5
Stopień:
Oficer służby stałej artylerii Wojska Polskiego: kapitan (1938), major (13.08.1944).
Miejsce urodzenia:
Summa guberni archangielskiej
Imiona rodziców:
Jan - Celina z domu Dąbrowska
Wykształcenie (w tym wojskowe):
Uczył się w Gimnazjum Władysława Giżyckiego, gdzie ukończył IV klasę, a od września 1922 w Korpusie Kadetów Nr 2 w Chełmnie i tam w czerwcu 1927 otrzymał świadectwo dojrzałości.
Przebieg służby wojskowej do 1939 r.:
Po ukończeniu Szkoły Podchorążych Artylerii w Toruniu (czerwiec 1927 - lipiec 1929) dowodził plutonem w 18. pułku artylerii polowej, przemianowanym następnie na 18. pułk artylerii lekkiej. W październiku 1934 przydzielony do 16. pułku artylerii lekkiej, od lutego 1935 był tam p.o. dowódcy, a od 1936 dowódcą baterii. Od kwietnia do sierpnia 1938 ukończył kurs doskonalący w Szkole Strzelania Artylerii w Podgórzu.
Udział w wojnie obronnej 1939 r.:
We wrześniu 1939 r. adiutant dowódcy 16. pułku artylerii lekkiej, a od 21 września adiutant dowódcy 30. pułku artylerii lekkiej, uczestniczył m.in. w obronie Modlina. Po kapitulacji twierdzy dostał się do niewoli niemieckiej i został osadzony w obozie w Działdowie. Zwolniony w październiku 1939 przybył do Warszawy.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od końca 1939 roku wchodził do tzw. "sztabu dywersji" (referat IIIc) Dowództwa Głównego SZP, potem przeszedł do POZ. W 1941 po otrzymaniu wiadomości od żony, Karoliny (córki gen. Kazimierza Ładosia), która znalazła się na Wileńszczyźnie, wyjechał tam i zorganizował jej wyjazd do krewnych do Francji. Do Warszawy powrócił w grudniu 1941. Mieszkał przy ul. Noakowskiego 12, przechowując tam broń i radiostację. Po scaleniu POZ z AK (sierpień 1942) był dowódcą XI Zgrupowania w 4. Rejonie I Obwodu Śródmieście Woskowej Służby Ochrony Powstania (WSOP) Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej.
Oddział:
W Powstaniu Warszawskim dowódca batalionu "Chrobry I" utworzonego z XI zgrupowania Armii Krajowej; w składzie Grupy "Północ" płk "Wachnowskiego" (Karol Ziemski) na Starym Mieście. Mianowany majorem służby stałej rozkazem L. 500 (?) BP z 13.08.1944 r. "za wybitne dowodzenie na polu walki", od tegoż dnia po rannym ppłk. Stanisławie Juszczakiewiczu "Kubie" dowodził zgrupowaniem "Kuba". W nocy z 30/31 sierpnia 1944 r. dowodził prawym skrzydłem oddziałów nacierających na pl. Żelaznej Bramy ("przebicie do Śródmieścia"). Po przejściu do Śródmieścia kanałami od 7.09.1944 r. dowódca odcinka wschodniego w Podobwodzie Armii Krajowej Śródmieście-Południe.
Szlak bojowy:
Wola - Stare Miasto - kanały - Śródmieście Północ - Śródmieście Południe
Odniesione rany:
Ranny 9.09.1944 r. na ul. Chmielnej
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych (dwukrotnie 1939 - 1944), Order Virtuti Militari V klasy (18.08.1944)
Miejsce (okoliczności) śmierci:
Zmarł na zakażenie krwi w szpitalu powstańczym przy ul. Mokotowskiej 55, w którym przebywał od zranienia w dniu 9.09.1944 r. Pochowany został w ogródku domu przy ul. Mokotowskiej 48 - naprzeciwko szpitala. 20.09.1944 r. odbyło się w kinie "Palladium" przy ul. Złotej nabożeństwo żałobne za jego duszę. Po wojnie ekshumowany; grób znajdował się początkowo w Alei Zasłużonych Cmentarza Wojskowego na Powązkach, później przeniesiono go do kwater żołnierzy zgrupowania AK "Sosna".
