Data urodzenia:
1912-05-13
Miejsce urodzenia:
Płaza koło Chrzanowa
Imiona rodziców:
Bazyli - Stefania z domu Duda
Dzieciństwo i młodość:
Dzieciństwo i młodość spędził w Brzesku.
Wykształcenie i działałność do 1939 r. :
W 1931 roku ukończył Państwowe Gimnazjum w Brzesku i zdał egzamin maturalny. Następnie rozpoczął studia na wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. W dniu 1 marca 1939 roku otrzymał dyplom lekarza medycyny. W czasie studiów osobiście poznał franciszkanina ojca Maksymiliana Marię Kolbe, z którym wspólnie redagowali gazetę pt. „Rycerz Niepokalanej”. Dr Emil Łoza zajmował się działem medycznym.
Praca w czasie okupacji niemieckiej:
W czasie wojny pracował jako lekarz. Był kierownikiem szpitala i ordynatorem Domu Ozdrowieńców w Warszawie.
Oddział:
Komenda Główna Armii Krajowej - pułk „Baszta” - sanitariat - punkt sanitarny przy ul. Krasickiego, a po jego zbombardowaniu uruchomił szpitalik przy ul. Pilickiej.
Losy po Powstaniu:
Wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną drogą przez obóz przejściowy w Pruszkowie (Dulag 121).
Losy po wojnie:
Po zakończeniu wojny pracował na Uniwersytecie Łódzkim, w katedrze prof. Stanisława Kapuścińskiego, jako asystent w Klinice Dermatologicznej. Prowadził badania w zakresie biochemii skóry. Po zrobieniu specjalizacji z dermatologii przeniósł się do Zakładu Chemii Fizjologicznej. W 1951 roku obronił doktorat w Akademii Medycznej w Łodzi, a już w roku 1953, rozpoczął przewód habilitacyjny z dziedziny nukleoproteidów łusek łuszczycy. W rezultacie Komisja Kwalifikacyjna dla Pracowników Nauki dała mu nominację na docenta.Z dniem 1 stycznia 1968 roku objął funkcję kierownika Zakładu Biochemii Uniwersytetu Łódzkiego. W tym samym roku otrzymał także tytuł profesora honorowego Uniwersytetu Lekarskiego w Kongo (Afryka). Emil Łoza kontynuował także naukę na zagranicznych uczelniach. Studiował m.in. w Instytucie Pasteur’a w Paryżu, Instytucie Biochemii i Genetyki w miejscowości Gif sur Yvette pod Paryżem, a także w Instytucie Nobla w Sztokholmie. W 1975 roku otrzymał tytuł nadzwyczajnego nauk przyrodniczych, nadawany w wówczas przez Radę Państwa. Ostatnie 12 lat swojego życia spędził w Brzesku.
Miejsce pochówku:
Został pochowany w rodzinnym grobowcu na cmentarzu komunalnym w Brzesku, Sektor VIII B, rząd 1, grób 10
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, Archiwum Historii Mówionej - relacja Jadwigi Bajdeckiej „Wiśki”, Sześcioro dzieci Stefanii i Bazylego Łozów dostęp: https://brzesko.ws/_brzesko/documents/Historia/wspomnienia/r_Lozow/_derived/sourcecontrol_mb_r_lozow.htm; Marek Białka, Biogram: Łoza Emil, https://brzesko.ws/_brzesko/documents/historia/wspomnienia/r_lozow/emil_loza.htm; Korzenie Pamięci: dr Jacek Tumilowski, "Dziadek nie mógł wyłączyć obrazu wojny, był przy ginących w Powstaniu", dostęp: https://www.youtube.com/watch?v=_bPlq-urlTg
