Data urodzenia:
1913-08-10
Funkcja:
redaktor - speaker
Miejsce urodzenia:
Deutsch Jägel (Jagielno)
Wykształcenie i działalność do 1939 r.:
Studiował na uczelniach polskich (UW, 1938) i zagranicznych (uniwersytety w Bordeaux i Berlinie). W latach 1932–1935 był redaktorem pisma "Młody Polak w Niemczech", od 1934 do 1939 kierował Centralą Prasową Związku Polaków w Niemczech.
Udział w wojnie obronnej 1939:
We wrześniu 1939 r. był pracownikiem Polskiego Radia Warszawa.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Delegatura Rządu na Kraj - Organizacja Ziem Zachodnich "Ojczyzna" ("Omega")
Oddział:
Delegatura Rządu na Kraj - Polskie Radio - redaktor, speaker
Dzielnica:
Śródmieście Północ - Śródmieście Południe. Od 8 sierpnia 1944 r. przed mikrofonem Polskiego Radia codziennie prowadził audycję "Dzień walki", w której omawiał sytuację w powstańczej Warszawie.
Losy po Powstaniu:
Wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną
Losy po wojnie:
W latach 1945-1946 był korespondentem wojennym, relacjonował m.in. konferencję w Poczdamie oraz Proces Norymberski. Od 1947 r. przez wiele lat pracował jako korespondent zagraniczny Polskiego Radia. Publikował na łamach tygodnika "Świat". Od 1969 r. zajął się działalnością publicystyczną oraz pracą naukową. Autor wielokrotnie nagradzanej publikacji "Encyklopedia ONZ i stosunków międzynarodowych" (1982), wydanej także w językach hiszpańskim oraz angielskim. W okresach 1952-1961 i 1969-1985 sprawował mandat posła na Sejm PRL. W 1974 uzyskał stopień naukowy doktora nauk politycznych. W latach 1979-1980 był członkiem Rady Państwa, od 1981 r. do 1983 r. zasiadał w prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu. Był także członkiem rady naczelnej ZBoWiD. Jako reprezentant strony solidarnościowo-opozycyjnej był uczestnikiem obrad Okrągłego Stołu w zespole ds. reform politycznych. W 1989 r. wybrany z ramienia Komitetu Obywatelskiego do Senatu, został przewodniczącym senackiej Komisji Spraw Emigracji i Polaków za Granicą. W latach 1983-1988 prezesował Stowarzyszeniu Autorów ZAiKS. Otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu Śląskiego (1975) oraz Wrocławskiego (1988).
Odznaczenia:
Order Budowniczych Polski Ludowej (1972), Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1952).
Miejsce śmierci:
Warszawa, pochowany w Opolu, przy Kościele Na Górce (Kościół Matki Boskiej Bolesnej i św. Wojciecha).
