Data urodzenia:
1906-03-05
Numer legitymacji AK:
15308 i 16500
Miejsce urodzenia:
Brzezowiec
Imiona rodziców:
Henryk - Konstancja z domu Borkowska [właść. Junosza-Borkowska]
Wykształcenie i działalność do 1939 r. :
Studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, jednocześnie będąc słuchaczem Instytutu Reduty w Warszawie (sezon 1925/1926), następnie wraz z zespołem Reduty przeniósł się do Wilna, gdzie uczestniczył w jej pracach jako aktor (np. Jasiek w "Weselu" Wyspiańskiego) i inspicjent (sez. 1925/26). Brał udział w objazdach Reduty, m. in. odwiedził Grodno, Suwałki, Białystok, Brześć, Kobryń, Pińsk, Słonim, Lidę, Nowogródek, Rygę.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od 1940 roku, żołnierz Związku Walki Zbrojnej - Armii Krajowej. Przydział w lipcu 1944 - Armia Krajowa - batalion "Kiliński" - adiutant
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Bałuckiego 4 m.2
Oddział:
Armia Krajowa - batalion "Kiliński" - poczet dowódcy
Szlak bojowy:
Śródmieście Północ
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - osadzony w Stalagu IV-B w Mühlberg, następnie przeniesiony do Stalagu XI B Fallingbostel
Losy po wojnie:
Działacz kultury, publicysta, pedagog, organizator i współtwórca ruchu teatrów ludowych, przez ponad pięćdziesiąt lat aktywny działacz Towarzystwa Kultury Teatralnej - jako prezes, członek prezydium ZG, ostatnio członek honorowy TKT.
Miejsce śmierci:
Warszawa
Miejsce pochówku :
Warszawa, Cmentarz Wojskowy na Powązkach, kwatera A 10, rząd: I, grób: 26. Pochowany wraz z poległym w kampanii wrześniowej bratem, Leszkiem Lubicz-Nyczem, majorem artylerii Wojska Polskiego, szermierzem, brązowym medalistą olimpijskim z Los Angeles w 1932 roku.
Informacje dodatkowe:
W związku z pracą ojca jako lekarza na terenie zachodniej Małopolski rodzina często zmieniała miejsce zamieszkania. Dr Henryk Lubicz-Nycz zmarł po zachorowaniu na tyfus w 1920 r. Starszy brat, Leszek Władysław Lubicz-Nycz (1899–1939) miał 16 lat, gdy przerwał naukę i 14 lutego 1916 r. wstąpił na ochotnika do Legionów Polskich. Przydzielony do 6. Pułku Piechoty, następnie do 1. Pułku Artylerii. W czasie wojny polsko-bolszewickiej służył w 1. Pułku Artylerii Górskiej. Za bohaterstwo i bojową postawę w bitwie pod Małaszewicami Wielkimi odznaczony orderem Virtuti Militari V klasy. Wziął udział w bitwie pod Berezyną. Był czynnym sportowcem, uprawiając szermierkę. W 1929 r. zdobył mistrzostwo Armii, a w 1931 r. - mistrzostwo Polski w szabli. Był członkiem narodowej reprezentacji szablistów, która zdobywała brązowe medale Mistrzostw Europy w Leodium (Liége) w 1930 r. oraz w Warszawie w 1934 r. Ukoronowaniem jego kariery było wywalczenie w 1932 r. wraz z drużyną narodową brązowego medalu Igrzysk Olimpijskich w Los Angeles. Od 1934 r. ograniczył swój udział w zawodach szermierczych a zwiększył zainteresowanie narciarstwem. Urządzał kursy narciarskie dla młodszych oficerów w Dolinie Chochołowskiej w Tatrach, a sam wziął nawet udział w mistrzostwach narciarskich Związku Wojskowych Klubów Sportowych, zajmując drugie miejsce w biegu zjazdowym w grupie starszych oraz pierwszą nagrodę w slalomie. Zdobyte doświadczenia posłużyły mu do opracowania instrukcji do szkolenia narciarskiego w wojsku i do wydania podręcznika pt. "Wytyczne nauczania i zasady jazdy na nartach". Podczas kampanii wrześniowej 1939 r. dowodził 2 dyonem 14 pal w składzie 14 Dywizji Piechoty Armii „Poznań”. Uczestniczył m.in. w bitwie nad Bzurą, potem w walkach odwrotowych na przedpolach Warszawy. Poległ 22 września w trakcie próby przebicia się do oblężonej stolicy. Pośmiertnie otrzymał awans do stopnia podpułkownika artylerii Wojska Polskiego.
Źródła:
MPW-baza uczestników PW. Polski Czerwony Krzyż - kartoteka, MPW-zbiory: P/6870: broszurka o Bronisławie Lubicz-Nyczu, wydana po jego śmierci. Fotografia powojenna, ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, sygn. MPW-IH/2706 oraz MPW-IP/3558. Lubicz-Nycz Leszek Władysław (1899–1939) [w:] B. Tuszyński, H. Kurzyński, Leksykon olimpijczyków polskich. Od Chamonix i Paryża do Soczi 1924–2014, wyd. 3, poprawione i uzupełnione, Polski Komitet Olimpijski, Warszawa 2014, s. 975, Encyklopedia Teatru - Almanach sceny polskiej 1980/81
Publikacje:
Bronisław Lubicz-Nycz, Batalion "Kiliński" AK 1940-1944, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1986
