Data urodzenia:
1923-11-30
Miejsce urodzenia:
Wiesbaden (Niemcy)
Imiona rodziców:
Władysław - Wanda z domu Herman - Iżycka
Nazwisko panieńskie:
Leśniewska
Udział w wojnie obronnej 1939 r.:
We wrześniu 1939 r. opiekowała się rannymi żołnierzami w Szpitalu Ujazdowskim w Warszawie.
Wykształcenie do 1944 r.:
Uczennica Gimnazjum Państwowego im. Juliusza Słowackiego przy ul. Wawelskiej 46. Maturę zdała najprawdopodobniej w 1942 roku, na tajnych kompletach, które odbywały się m. in. w należącej do jej ojca kamienicy przy ul. Smolnej 13 w Warszawie.
Okupacja niemiecka i udział w konspiracji 1939-1944:
Podczas okupacji była łączniczką
Alojzego Repuchy ps. "Mirosław", poznanego jeszcze w czasie kampanii wrześniowej. Latem 1942 roku odnowiła przedwojenną znajomość ze Stanisławem Jasterem ps. "Hel", który po brawurowej ucieczce z obozu w Auschwitz powrócił do Warszawy. Zaręczyli się, jednak ze względu na wymogi konspiracji ślub odłożono (Stanisław Jaster zginął latem 1943 roku - zabity w niewyjaśnionych okolicznościach,rzekomo skazany na śmierć przez Polskie Państwo Podziemne).
Powstanie:
1 sierpnia 1944 r. wyruszyła w kierunku Warszawy z Komorowa, gdzie spędzała z rodzicami okupacyjne wakacje. 2 sierpnia dotarła do punktu sanitarnego w Szpitalu Zakaźnym św. Stanisława na Woli. Przez następne dni pracowała tam jako sanitariuszka.
Dzielnica:
Wola - do 12 sierpnia 1944.
Losy po Powstaniu:
12 sierpnia opuściła Wolę i w kolumnie ludności cywilnej dotarła do obozu przejściowego w Pruszkowie (Dulag 121). Po dwóch tygodniach udało jej się z koleżanką zbiec z obozu.
2 września powraca do Dulagu i zgłasza się jako ochotniczka do pracy w obozowej służbie sanitarnej. Od 14 września pracuje jako tłumaczka w obozowej komisji lekarskiej. Jest zaangażowana w niesienie pomocy uwięzionym. Przygotowuje sfałszowane listy i "lewe" diagnozy lekarskie, ratujące więźniów przed wywózką. W Dulagu działa nieprzerwanie do 16 stycznia 1945 jako pracownik dochodzący z zewnątrz.
Losy po wojnie:
Rozpoczęła studia w Szkole Głównej Handlowej, wyszła za mąż i założyła rodzinę. Od 1960 roku oprowadzała zagraniczne wycieczki po odrestaurowanym Pałacu na Wodzie w Łazienkach Królewskich. Ukończyła kursy przewodnickie. Do emerytury pracowała jako warszawski przewodnik PTTK i przewodnik po odbudowanym Zamku Królewskim. Zmarła po długiej chorobie w grudniu 2006 r.
Miejsce pochówku:
Cmentarz Powązkowski (Stare Powązki), w grobie rodzinnym
Informacje dodatkowe - losy rodziny:
Urodziła się w niemieckim Wiesbaden, gdzie jej rodzice pracowali w polskim biurze rewindykacji mienia zagrabionego przez Niemców podczas I wojny światowej. Niedługo po jej urodzeniu rodzice powrócili do Polski i zamieszkali z rodzicami Władysława w Warszawie przy ul. Wspólnej. W1927 roku rodzina przeprowadziła się do nowego mieszkania przy Al. Niepodległości 210. Jej ojciec, w czasie okupacji członek Delegatury Rządu, po wojnie, w kwietniu 1950 r. został uwięziony i spędził rok w więzieniu na Mokotowie (bez procesu i wyroku). Zwolniono go w maju 1951 z ciężką chorobą serca. Zmarł przedwcześnie w 1955 r.
Nazwisko po mężu:
Sławińska - ślub w marcu 1946 roku z Kazimierzem Sławińskim, przedwojennym oficerem, lotnikiem, po wojnie pilotem w PLL "Lot".
Uwagi:
Posługiwała się imieniem Danuta, nie Anna (dla przyjaciół, znajomych, rodziny)
Publikacje:
Anna Danuta Sławińska z d. Leśniewska jest autorką wspomnień "Kiedy kłamstwo było cnotą" opisujących pracę w obozie przejściowym w Pruszkowie od 2.IX.1944 do 16.I.1945 r.
Źródła:
Wspomnienia Anny Danuty Sławińskiej z d. Leśniewskiej "Przeżyłam to - Wola 1944" wydanej przez Wyd. Gondwana pod patronatem Muzeum Powstania Warszawskiego. Konsultacja historyczna: Katarzyna Utracka, MPW.
