Pseudonim:
"Mikołaj Skoryński"
Data urodzenia:
1900-06-11
Funkcja:
zastępca dowódcy plutonu
Miejsce urodzenia:
Belina koło Kielc
Imiona rodziców:
Józef - Halina Maria Grodzińska
Wykształcenie:
Uczeń Gimnazjum im. Konopczyńskiego w Warszawie - matura 1919 r. Po odbyciu służby wojskowej rozpoczął studia na Wydziale Leśnictwa Uniwersytetu Poznańskiego, które ukończył w 1924 r. W 1929 r. rozpoczął studia ekonomiczne na UP.
Praca zawodowa do 1939 r.:
W latach 1928-1930 pracował w Spółce Drzewnej. Od 1932 do wybuchu wojny był dziennikarzem "Dziennika Poznańskiego".
Służba wojskowa do 1939 r.:
Po ukończeniu gimnazjum służył w 2. Pułku Strzelców Podhalańskich
Udział w wojnie obronnej 1939 r.:
W 1939 powołany do wojska. We wrześniu brał udział w walkach (przydział nieznany), dostał się do niewoli, z której udało mu się uciec i przedostać się do Warszawy
Udział w konspiracji 1939-1944:
Był dziennikarzem podziemnego pisma "Ziemie Zachodnie Rzeczypospolitej Polskiej"
Praca w okresie okupacji:
Początkowo pracował jako rikszarz. Od 1943 r. w Spółce Producentów Krochmalu
Oddział:
Armia Krajowa - batalion "Miłosz" - 1. kompania
"Bradla" (dowódca por. Kazimierz Leski) - pluton "Ptaszyński" - zastępca dowódcy plutonu broni specjalnych ("Piat" - ckm).
Szlak bojowy:
Śródmieście Południe
Odniesione rany:
We wrześniu 1944 r. ranny w głowę.
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych (niezweryfikowany). Przedstawiony do odznaczenia za odparcie ataku niemieckich czołgów na ul. Nullo dnia 11.09.1944 r.
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu X B Sandbostel, Oflagu X C Lübeck.
Losy po wojnie:
Po wyzwoleniu wstąpił do Polskich Kompanii Wartowniczych przy Sądzie Amerykańskim dla przestępców wojennych w Dachau. W czerwcu 1947 r. powrócił do Polski. W Poznaniu podjął pracę w Zachodniej Agencji Prasowej, a od 1.01.1949 r. w "Gazecie Poznańskiej". Równocześnie pracował społecznie w RSW Prasa jako członek Rady Okręgu Towarzystwa Ziem Zachodnich. Ożenił się z Anielą Wandą Pernaczyńska, z którą miał dwoje dzieci - Jerzego Konstantego i Annę
