Serdecznie zapraszamy rodziny z dziećmi w wieku 10-13 lat na pierwsze po wakacjach warsztaty z cyklu „Zawiszacy tacy jak my”. Gościem specjalnym spotkania będzie Zawiszak z okresu okupacji i Powstania Warszawskiego – Czarek, ps. Raróg...
Serdecznie zapraszamy rodziny z dziećmi w wieku 10-13 lat na pierwsze po wakacjach warsztaty z cyklu „Zawiszacy tacy jak my”. Gościem specjalnym spotkania będzie Zawiszak z okresu okupacji i Powstania Warszawskiego – Czarek, ps. Raróg; dziś prof. dr hab. Cezary Różycki – chemik. Warsztaty będą okazją do ćwiczenia umiejętności współpracy i orientacji w terenie, a przede wszystkim – wysłuchania ciekawych opowieści zaproszonego Gościa. Sala Małego Powstańca. Wstęp wolny, rejestracja: zawiszacy@1944.pl
Cezary Różycki ps. Raróg – urodził się 3 listopada 1929 roku w Łodzi. Gdy miał 7 lat przeprowadził się z rodzicami do Warszawy i zamieszkał na Mokotowie. Uwielbiał czytać – prawie za każde kieszonkowe kupował książki. Lubił także z kolegami łapać ryby w mokotowskich stawach. Razem z tatą zbierał znaczki. W czasie wojny zaczął uczestniczyć w tajnych kompletach. W 1943 roku został przyjęty do „Szarych Szeregów”. Brał m. in. udział w ćwiczeniach terenowych w Otrębusach i rejestrowaniu rozstawienia niemieckich posterunków na Mokotowie (lipiec 1944). W czasie Powstania Warszawskiego był początkowo gońcem Komendy Placu V Obwodu (Mokotów Warszawa, ul. Malczewskiego). Następnie brał udział w pracy Poczty Polowej AK na Mokotowie przy ul. Tynieckiej. Wieczorem 25 września za zgodą dowódcy wrócił do domu. Wraz z mamą (ojciec zmarł w 1943 r. po aresztowaniu przez Niemców) został wyprowadzony z Mokotowa do obozu przejściowego w Pruszkowie, a następnie wywieziony do obozu pracy w zakładach firmy Junkers. W końcu kwietnia 1944 roku został wyzwolony przez armię amerykańską. Do lipca 1947 r. przebywał w angielskiej strefie okupacyjnej Niemiec, gdzie ukończył gimnazjum w Imbshausen. Po wojnie studiował na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej (1949 – 1955). Od 1953 roku pracował na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej. W 1965 r. uzyskał stopień doktora nauk technicznych, a w 1991 r. otrzymał tytuł profesora nauk chemicznych. Zajmował się badaniami naukowymi z zakresu chemii analitycznej, analizy śladowej i chemometrii. Jest autorem (i współautorem) 68 artykułów naukowych, 7 książek i 50 komunikatów naukowych.