Album fotografii wykonanych w latach 1935-1955 to wyjątkowa publikacja prezentująca ponad 260 zdjęć Tadeusza Bukowskiego „Bończy” – fotoreportera Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej Armii Krajowej, instruktora harcerskiego, pedagoga i artysty fotografika.
Do książki zostały wybrane ujęcia z obejmującej blisko 1800 negatywów kolekcji znajdującej się w zbiorach Muzeum Powstania Warszawskiego. Autor znany był do tej pory głównie ze zdjęć wykonanych w czasie Powstania Warszawskiego. Bieżąca publikacja prezentuje spuściznę po autorze w szerszym zakresie – obejmującą także praktycznie nieznane do tej pory fotografie z lat 30. XX wieku, z okresu okupacji niemieckiej a także wykonane po 1945 r., ukazujące zarówno ruiny zniszczonej Warszawy, jak i postępujący proces odbudowy miasta.
Wartość dokumentalna fotografii Tadeusza Bukowskiego w połączeniu ich z niewątpliwymi walorami artystycznymi sprawia, że składają się na jedną z najcenniejszych kolekcji w zbiorach ikonograficznych Muzeum Powstania Warszawskiego. Poddany drobiazgowym zabiegom konserwatorskim i profesjonalnej digitalizacji zestaw negatywów, w znaczący sposób uzupełnia zasób wiedzy nie tylko o Powstaniu Warszawskim, ale też o Warszawie i mieszkańcach w całym okresie od 1935-1955 r.
Album jest kolejną publikacją z serii „Fotografowie Powstańczy z kolekcji Muzeum Powstania Warszawskiego”, której założeniem jest popularyzacja zdjęć z zasobu Muzeum oraz bardziej wnikliwe zaprezentowanie twórczości poszczególnych autorów.
Na treść albumu składa się:
- życiorys Tadeusza Bukowskiego wzbogacony o informacje o rodzinie, będącej istotnym tematem jego twórczości,
- artykuł varsavianistyczny przybliżający czytelnikowi historię 20 burzliwych lat z życia Warszawy,
- fotografie pogrupowane w cztery rozdziały zawierające zdjęcia:
> z lat 30.,
> z okresu okupacji w latach 1939-1944,
> dokumentujące przebieg Powstania Warszawskiego,
> powojenne z lat 1945-1955
- opisy historyczne ważniejszych obiektów widocznych na zdjęciach
W odniesieniu do wszystkich fotografii autorzy dołożyli wszelkich starań, aby towarzyszące im opisy zawierały identyfikację osób widocznych na zdjęciach oraz miejsc ich wykonania, co stanowi dodatkową wartość dla każdej osoby interesującej się historią Warszawy – zarówno zawodowo jak i amatorsko.
Tadeusz Bukowski „Bończa” (1909–1980) był fotoreporterem Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej Armii Krajowej, a także instruktorem harcerskim, pedagogiem i artystą fotografikiem. Warszawiak z urodzenia; ukończył seminarium nauczycielskie i od 1928 r. uczył w szkołach ogólnokształcących. Członek Polskiego Towarzystwa Fotograficznego, prowadził Referat Fotografii Naczelnictwa Związku Harcerstwa Polskiego. Podczas okupacji organizował harcerstwo konspiracyjne.
Po wojnie pracował jako fotograf w wydawnictwie Nasza Księgarnia i działał społecznie – w trudnym okresie stalinizmu współtworzył Związek Polskich Artystów Fotografików.
Za namową przyjaciół w 1979 roku przygotował wystawę poświęconą Powstaniu Warszawskiemu opartą o fotografie wykonane przez niego podczas Powstania. Ekspozycja podróżowała po Polsce, miała aż siedem odsłon. W 1980 roku ukazał się album „Warszawa w dniach powstania 1944” z powstańczymi zdjęciami Bukowskiego. W najnowszej publikacji Muzeum Powstania Warszawskiego twórczość Tadeusza Bukowskiego po raz pierwszy została przedstawiona tak szeroko.
Album „Tadeusz Bukowski. Fotografie warszawskie 1935-1955” można kupić w sklepie z pamiątkami Muzeum Powstania Warszawskiego oraz ON-LINE >
