Kpr. pchor. Henryk Świercz „Świerszcz” urodził się 2 stycznia 1923 r. w Bydgoszczy. W 1939 r. był uczniem gimnazjum. Na skutek represji niemieckich władz okupacyjnych wobec polskich mieszkańców Bydgoszczy, uciekł wraz z rodziną do Warszawy. Podczas okupacji zdał maturę na tajnych kompletach. Od 15 lutego 1941 r. działał w konspiracyjnej Narodowej Organizacji Wojskowej (NOW). Ukończył tajną Szkołę Podchorążych Piechoty Narodowych Sił Zbrojnych (NSZ). W Powstaniu walczył w pułku im. Władysława Sikorskiego NSZ (tzw. „Sikora”), do 4 sierpnia w rejonie placu Teatralnego, potem przy ulicy Czackiego. Od 9 sierpnia w drużynie (później plutonie) szturmowej „Sikory”. Wziął udział m.in. w zdobyciu PASTy oraz kościoła p.w. św. Krzyża na Krakowskim Przedmieściu. We wrześniu przeznaczony został do przebicia się wraz z plutonem poza Warszawę. Wobec braku takiej możliwości, oddział dołączył do 2. kompanii „Ziuka” Batalionu „Miłosz” w Śródmieściu Południowym. Po kapitulacji cały oddział ochotniczo wszedł w skład kompanii „A” batalionu osłonowo-ewakuacyjnego, nadzorującego wyjście żołnierzy i ludności cywilnej z Warszawy, z wewnętrznymi instrukcjami specjalnymi o ewidencji stanu zniszczeń. Wywieziony do Stalagu IV B Mühlberg nad Łabą. Po wojnie mieszkał w Łodzi, Szczecinie i Koszalinie. Zmarł 23 grudnia 1992 r. w Koszalinie.

Zdjęcia Henryka Świercza to kolejny, obok Jerzego Kokczyńskiego, zbiór autorstwa powstańca wywodzącego się Narodowych Sił Zbrojnych. Wykonane we wrześniu 1944 r., po przyłączeniu plutonu szturmowego „Sikory” do 2. kompanii „Ziuka” w Śródmieściu Południowym, przedstawiają powstańców działających w rejonie ulic: Aleje Ujazdowskie, Książęca, Frascati. Negatywy Świercza ukradziono w Niemczech w 1945 r. Filmy odnalazły się po latach w Kanadzie, gdzie przefotografował je żołnierz z plutonu Świercza, a kopie przekazał autorowi.