Data urodzenia:
1923-06-13
Stopień:
starszy strzelec
Nazwisko konspiracyjne:
Drużbicki
Miejsce urodzenia:
Piotrków Trybunalski
Imiona rodziców:
Henryk - Wanda z domu Mąka
Wykształcenie do 1944 r.:
Uczeń Gimnazjum im. króla Stanisława Leszczyńskiego w Ostrołęce.
Udział w kampanii wrześniowej 1939 r.:
Brał udział w kampanii wrześniowej, walczył w bitwie nad Bzurą. Trafił do Stalagu II A w Neubrandenburgu. W 1943 r. uciekł z robót przymusowych i wyjechał do Warszawy. Dzięki znajomości z Kazimierzem Wasiłowskim dostał się do Grup Szturmowych Szarych Szeregów.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Kedyw Komendy Głównej Armii Krajowej - Brygada Dywersyjna "Broda 53" - batalion "Zośka" - 2. kompania "Rudy” - I pluton "Sad”
Oddział:
Armia Krajowa - zgrupowanie "Radosław" - pułk "Broda 53" - batalion "Zośka" - 2. kompania "Rudy” - I pluton "Sad”
Szlak bojowy:
Wola - Stare Miasto - kanały - Śródmieście - Górny Czerniaków
Losy po Powstaniu:
Przed zajęciem dzielnicy przez oddziały niemieckie przepłynął na ochotnika, z przestrzeloną nogą, Wisłę i dostał się na Pragę w celu sprowadzenia łodzi dla walczących na Czerniakowie powstańców.
Losy po wojnie, represje :
Uczestniczył w drugiej konspiracji. Po apelu pułkownika Jana Mazurkiewicza „Radosława” występując pod fałszywym nazwiskiem Stefan Drużbicki ujawnił się przed Komisją Likwidacyjną byłej Armii Krajowej. Wkrótce rozpoczął studia na Wydziale Nawigacyjnym szczecińskiej Szkoły Morskiej. 10 stycznia 1949 r. pod zarzutem nielegalnego posiadania broni został aresztowany przez funkcjonariuszy Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego i osadzony w warszawskim więzieniu na Rakowieckiej. Po ponad półrocznym śledztwie Wojskowy Sąd Rejonowy skazał go na dożywocie, które zamieniono potem na 15 lat więzienia. Amnestia roku 1952 skróciła ten wyrok do 10 lat pozbawienia wolności. Wypuszczono go w marcu 1954 roku. Osiedlił się w Opolu, gdzie pracował w okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej. W 1980 r. zdecydował się powrócić do przerwanej po wojnie działalności harcerskiej i wstąpił do opozycyjnego wobec władz komunistycznych Kręgu Instruktorów Harcerskich im. Andrzeja Małkowskiego w Opolu stając się jednym z twórców opolskiego środowiska Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej. Hm Stefan Gorgoń zmarł 7 lipca 1997 roku w Opolu.
Miejsce pochówku :
Piotrków Trybunalski - Stary Cmentarz Katolicki przy ul. Cmentarnej, kw. 61 al. A1 -7
Źródła:
MPW-baza uczestników PW. Wykaz grobów żołnierzy Batalionu „Zośka” poza kwaterą batalionu (Powązki Wojskowe, A-20) - www.batalionzoska.pl
Publikacje :
Anna Borkiewicz-Celińska: Batalion „Zośka”. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1990, s. 544, 728, Agnieszka Pietrzak: Żołnierze Batalionu Armii Krajowej „Zośka” represjonowani w latach 1944-1956. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej. Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2008, s. 47, 53, 59, 76, 93, 100, 111, 112, 149.
