Data urodzenia:
1904-07-27
Miejsce urodzenia:
Sosnówka - Rosja
Imiona rodziców:
Józef - Olga z domu Reihardt
Wykształcenie i praca do 1939 r.:
Naukę rozpoczął w Petersburgu, w szkole realnej, ukończył w Warszawie. W latach 1925–1934 studiował na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. W 1928 r. wygrał konkurs na projekt typowych domów oficerskich, rok później zwyciężył w konkursie na projekt Dworca Głównego w Warszawie. W 1934 r. ożenił się z Janiną Biskupską. W 1936 r. współorganizował Studium Wnętrz i Sprzętu przy Wydz. Architektury PW, współpracował jako projektant m.in. z warszawską firmą Lilpopa. W 1937 r. projektował ekspozycje na Wystawie Światowej „Sztuka i Technika” w Paryżu. W 1939 roku otrzymał I nagrodę za projekty wnętrz polskiego pawilonu na na Wystawie Światowej w Nowym Jorku (zrealizowane wraz z Tadeuszem Piotrowskim).
Udział w konspiracji 1939-1944:
Armia Krajowa - oddział "Waleta" - 143. kompania szturmowa
Oddział:
V Obwód (Mokotów) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 5. Rejon - batalion "Oaza" - 1. kompania, w Śródmieściu VII zgrupowanie (batalion) "Ruczaj" - 1. kompania
Szlak bojowy:
Sadyba - Mokotów - kanały - Śródmieście Południe
Losy po Powstaniu:
Wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną
Losy po wojnie:
Architekt, projektant, pedagog. Po wojnie zamieszkał w Sopocie. W 1945–1947 radca w Gdańskiej Dyrekcji Odbudowy, 1949–1953 projektant w Gdańskim Biurze Projektów Budownictwa Przemysłowego. W latach 1948–1953 pracował w Biurze Budownictwa Przemysłowego w Gdańsku. Od roku 1946 do 1974 wykładał na gdańskiej PWSSP ( od roku 1996: Akademii Sztuk Pięknych), prowadząc między innymi Pracownię Projektowania Wnętrz na Wydziale Architektury Wnętrz. W 1953–56 kierował Zakładem Architektury Wnętrz w ramach uczelnianych Zakładów Artystyczno-Naukowych. W latach 1962–1964 został dziekanem Wydziału Architektury Wnętrz. Autor projektów wielorodzinnych budynków spółdzielni mieszkaniowych w Warszawie (blok przy ul. Pięknej, 1956; blok SM Pax przy Wybrzeżu Kościuszkowskim, 1957–62; blok przy ul. Salezego 1958–60), domów jednorodzinnych w Sopocie: przy ul. Struga (1956), narożu ulic Reymonta i Conrada (1957) i przy ul. Żeromskiego (1958–61). W 2003 otrzymał doktorat honorowy ASP.
Informacje dodatkowe:
Jego rodzina została przeniesiona przez władze carskiew okolice Petersburga (z majątku koło Berdyczowa) w ramach represji za udział w powstaniu styczniowym. Na początku lat dwudziestych Padlewscy przeprowadzili się do Warszawy. Razem z ojcem (prof. Józef Padlewski był architektem i długo pracował w ośrodkach polonijnych na terenie Rosji) projektował wnętrza pawilonów wystawienniczych Ministerstwa Komunikacji, Przemysłu Lotniczego i Samochodowego oraz Powszechnej Wystawy Krajowej w Poznaniu. Do roku 1939 wykonał liczne projekty wnętrz użyteczności publicznej. Jednym z najważniejszych jego dokonań były awangardowe projekty mebli z giętych stalowych rur dla Zameczku Prezydenckiego w Wiśle (1930). Większość zaprojektowanych mebli przetrwała do dzisiaj. Stanowią jedyny przykład zastosowania stylu modernistycznego w reprezentacyjnej, państwowej rezydencji.
