Data urodzenia:
1912-07-08
Funkcja:
dowódca plutonu / baterii
Stopień:
podporucznik służby stałej piechoty
Miejsce urodzenia:
Zawiercie
Imiona rodziców:
Julian - Anna z domu Grytte
Przebieg służby wojskowej do 1939 r.:
W 1932 r. ukończył Szkołę Podchorążych Piechoty w Oświęcimiu.
Wykształcenie do 1939 r.:
Po zakończeniu służby wojskowej studiował w Centralnym Instytucie Wychowania Fizycznego w Warszawie.
Udział w wojnie obronnej 1939:
Za akcję podczas obrony przejścia przez Bug pod Uściługiem odznaczony Krzyżem Walecznych przez gen. Franciszka Kleeberga, dowódcę Samodzielnej Grupy Operacyjnej "Polesie". Po zakończonej kampanii uniknął niewoli i powrócił do Warszawy.
Nazwisko konspiracyjne:
Szczepaniak
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od 1940 roku - oficer Związku Walki Zbrojnej - Armii Krajowej. Dzięki jego staraniom III bateria dywizjonu im. Józefa Bema była najlepiej zaopatrzona w broń i amunicję, którą kupował, przenosił do magazynów i konserwował. Broń kupował od Niemców - m.in. w kasynie w Al. Ujazdowskich. Przez cały czas prowadził szkolenia bojowe dla oficerów i szeregowych baterii oraz naukę o broni. Przydział w lipcu 1944 r. - V Obwód (Mokotów) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 1. dywizjon artylerii konnej im. Józefa Bema - III bateria.
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa Al. Niepodległości 132.
Oddział:
V Obwód (Mokotów) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 1. dywizjon artylerii konnej im. Józefa Bema - III bateria - dowódca plutonu, od 3.08.1944 r. dowódca baterii.
Szlak bojowy:
Mokotów. 1.08.1944 r. dowodził plutonem podczas natarcia na dawne koszary 1. dak przy ul. 29 Listopada. 2.08.1944 r., po odpartym ataku wyszedł z miasta docierając z oddziałem do Lasu Kabackiego, następnie do Lasów Chojnowskich. 3.08.1944 r. po bitwie pod Kierszkiem, w której ranny został ppor. “Jar”, objął dowództwo baterii i pozostał na tym stanowisku do dnia 10.10.1944 r.
Rodzina walcząca w Powstaniu Warszawskim:
Jego żona
Zofia była sanitariuszką w tym samym oddziale.
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych (1939), Krzyż Virtuti Militari V klasy (za działania na Mokotowie w dniach 1-2 sierpnia, wniosek dowódcy III baterii ppor. "Jara" z 18.08.1944), Warszawski Krzyż Powstańczy.
Losy po wojnie:
W latach 1948-1953 był więźniem politycznym, siedział m.in. na ul. Rakowieckiej w Warszawie, we Wronkach i w innych więzieniach. Do emerytury pracował w spółdzielczości pracy. Zawsze zaangażowany w prace społeczne - był m.in, członkiem Zarządu Głównego Towarzystwa do Walki z Kalectwem oraz kierownikiem Sekcji Tenisa w Klubie Sportowym “Warszawianka”.
Miejsce śmierci:
Warszawa, pochowany na Cmentarzu Bródnowskim.
