Data urodzenia:
1902-09-04
Funkcja:
przewodniczący WSS
Pozycja na murze pamięci:
Kolumna: 191 Miejsce: 49
Stopień:
podporucznik czasu wojny
Miejsce urodzenia:
Kalisz
Imiona rodziców:
Władysław - Helena z domu Haberkant
Młodość :
Urodził się jako syn Władysława Semadeniego (1865–1930), pastora i superintendenta Kościoła Ewangelicko-Reformowanego i jego żony Heleny z Haberkantów (siostry Wandy Haberkantówny). Rodzina była pochodzenia szwajcarskiego, zupełnie spolonizowana, a rodzice Tadeusza byli w Kaliszu nauczycielami późniejszej pisarki Marii Dąbrowskiej. W roku 1914/1915 uczęszczał do gimnazjum w Lozannie.
Udział w wojnie polsko-bolszewickiej :
Od lipca do listopada 1920 służył ochotniczo w 9. dywizjonie artylerii konnej.
Wykształcenie i praca zawodowa do 1939 r.:
W 1920 ukończył Gimnazjum im. Jana Zamoyskiego w Warszawie, a w 1924 Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Studia kontynuował na Wydziale Filozoficznym UW oraz na studiach doktoranckich na Wydziale Prawa UW. W 1929 został sędzią Sądu Grodzkiego w Łodzi, potem Sądu Okręgowego w Warszawie, od 1937 był kierownikiem Referatu Szkoleniowego w Biurze Personalnym Ministerstwa Sprawiedliwości, od 1939 wiceprokurator Sądu Apelacyjnego w Warszawie. Równocześnie był znanym pływakiem, piłkarzem wodnym, jednym z organizatorów Polskiego Związku Pływackiego 1922), twórcą sekcji pływackiej AZS Warszawa. 8.07.1923 ustanowił pierwszy oficjalny rekord Polski w wyścigu na 100 m stylem dowolnym.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od początku 1940 - działał jako członek prezydium "Znak”, w 1941 został kierownikiem Sekcji Sprawiedliwości w Sztabie Głównym Konfederacji Zbrojnej, w 1944 wiceprezesem Rady Programowej Stronnictwa Pracy. Jednocześnie od 1940 był sędzią Sądu Kapturowego Okręgu Warszawa-Województwo ZWZ, następnie sędzią Wojskowego Sądu Specjalnego Obszaru Warszawskiego Armii Krajowej. W grudniu 1943 zgłosił się na ochotnika i przywiózł ze Lwowa do Warszawy Zofię Rapp (vel Marie Springer) z wywiadu AK po jej ucieczce z rąk Gestapo. Od wiosny 1944 kierownik Referatu Organizacyjnego w Szefostwie Służby Sprawiedliwości Obszaru Warszawskiego AK oraz współpracownik Departamentu Likwidacji Skutków Wojny i Departamentu Sprawiedliwości Delegatury Rządu na Kraj.
Pseudonimy:
"Teodor", "Witold"
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Noakowskiego 20 m. 3
Oddział:
Okręg Warszawski Armii Krajowej - I Obwód "Radwan” (Śródmieście) - Podobwód "Sławbor" - Komisja Sądowa - kierownik, od połowy sierpnia 1944 Wojskowy Sąd Specjalny Podobwodu "Sławbor" - przewodniczący, ochotniczo wstąpił do 3. batalionu pancernego "Golski" - 1. kompania - pluton 161. 19 sierpnia zgłosił się na ochotnika do akcji zwalczania czołgów w czasie niemieckiego natarcia na Politechnikę. Brał udział w czterech wypadach na czołgi oraz roznosił amunicję.
Szlak bojowy:
Śródmieście Południe
Rodzina walcząca w Powstaniu Warszawskim:
Jego żona
Irena była lekarzem w szpitalach polowych na Górnym Czerniakowie, syn
Allan śmiertelnie ranny 19.08.1944 na Politechnice Warszawskiej - zmarł w wyniku odniesionych ran.
Odznaczenia:
Srebrny Krzyż Zasługi (19 marca 1931), Krzyż Walecznych (wrzesień 1944 - pośmiertnie).
Miejsce (okoliczności) śmierci:
Miejsce pochówku:
Jego ciała nie odnaleziono, symboliczny grób znajduje się na Cmentarzu Ewangelicko-Reformowanym w Warszawie (kw. L-1-3)
Literatura:
A. K. Kunert: Słownik biograficzny konspiracji warszawskiej 1939-1944, tom I, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1987, Ewangelicy warszawscy w walce o niepodległość Polski 1939-44, praca zbiorowa, Parafia Ewangelicko-Augsburska Świętej Trójcy w Warszawie, Warszawa 2007; Ewangelicy warszawscy w walce i niepodległość Polski w latach drugiej wojny światowej. Wspomnienia i relacje, Parafia Ewangelicko-Augsburska Świętej Trójcy w Warszawie, Warszawa 1997; Mała Encyklopedia Sportu, Wyd. "Sport i Turystyka", Warszawa, s. 390, Bogdan Tuszyński, Za cenę życia, sport Polski Walczącej 1939-1945, Wyd. Studio Emka, s. 174;
