Profesor historii, podporucznik rezerwy, oficer Komendy Głównej Armii Krajowej, członek PPS. Już od jesieni 1939 r. działał w Służbie Zwycięstwu Polski. Początkowo zajmował się nasłuchem stacji radiowych, zaś do marca 1940 r. kierował Wojskowym Biurem Historycznym, w strukturach Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej Związku Walki Zbrojnej - Armii Krajowej. Wydawał miesięcznik "Insurekcja". Wraz z płk. Alojzym Horakiem redagował od 10 czerwca 1940 r. pismo "Żołnierz Polskiego w Kampanii Wrześniowej", które drukowane było początkowo jako dodatek do "Wiadomości Polskich". Od numeru 32 z listopada 1941 r. dodatek ukazywał się pod zmienionym tytułem - jako miesięcznik "Żołnierz Polski w II Wojnie Światowej". Od 1942 r. pismo – kierowane w dalszym ciągu przez Stanisława Płoskiego – było dodatkiem do "Żołnierza Polskiego". Ostatni, pięćdziesiąty czwarty numer, ukazał się w czerwcu 1944 r. Prywatnie żonaty z
Ewą Prauss-Płoską z Oddziału Specjalnego (OS) "Lena" - "Dysk", "Disk" ("Dywersja i Sabotaż Kobiet"), córką Ksawerego Praussa i Zofii Praussowej. Ojciec Zofii Romaszewskiej.
