Data urodzenia:
1924-07-26
Funkcja:
dowódca drużyny - plutonu
Stopień:
kapral podchorąży
Imiona rodziców:
Franciszek Euzebiusz - Jadwiga Halina
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Nauka:
Wychowanek Szkoły Rodziny Wojskowej i Liceum im. Ks. J. Poniatowskiego w Warszawie
Praca w okresie okupacji:
stolarz, laborant w Instytucie Chemicznym, ekspedient, monter samochodowy, strażak
Udział w konspiracji 1939-1944:
Harcerz Szarych Szeregów na Żoliborzu. Uczestnik akcji propagandowych i sabotażowych przeprowadzanych w ramach Organizacji Małego Sabotażu "Wawer". Od 1940 r. żołnierz Związku Walki Zbrojnej (ZWZ) następnie Armii Krajowej (AK). Ukończył tajną podchorążówkę w stopniu kaprala podchorążego. Przydział przed godziną "W" - batalion NOW/AK "Antoni" - kompania "Aniela"
Koncentracja przed godziną "W":
Kanonia. Na miejscu koncentracji stawił się o czasie. Zagrożenie lokalu dekonspiracją i alarm spowodowały, że oddział rozproszył się na Starym Mieście. Gdy po kilku godzinach kpr. pchor. "Nałęcz" powrócił na miejsce koncentracji - oddziału już nie było - wyszedł na Wolę. W związku z tym postanowił dołączyć do pierwszej napotkanej grupy, co nastąpiło 2 sierpnia.
Oddział:
Armia Krajowa - Grupa "Północ" - zgrupowanie "Róg" - 104. kompania Syndykalistów - II pluton (od 2.08.1944). Na Czerniakowie dowodził samodzielnym plutonem "Nałęcz" walczącym w ramach zgrupowania "Kryska"
Szlak bojowy:
Stare Miasto - kanały - Śródmieście Północ - Powiśle - Śródmieście - Górny Czerniaków - przeprawa przez Wisłę - Saska Kępa
Odniesione rany:
Ranny we wrześniu 1944 r
Odznaczenia:
Virtuti Militari V klasy (1944), Order Polonia Restituta, Order Krzyża Grunwaldu III klasy
Losy po Powstaniu:
Przepłynął Wisłę - wstąpił do 1. Armii Wojska Polskiego, w szeregach której walczył na Wale Pomorskim, o Kołobrzeg i Berlin
Losy po wojnie:
Po wojnie pozostał w szeregach ludowego Wojska Polskiego jako oficer liniowy. Walczył w Bieszczadach. Absolwent Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Warszawskiego. W 1958 ukończył Akademię Sztabu Generalnego. Pracował w Sztabie Generalnym następnie w Wojskowym Instytucie Historycznym - jako kierownik Zakładu. W 1975 r. - jako bezpartyjny podpułkownik został usunięty z wojska za publikacje na temat AK. Od 1993 był kanclerzem Kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari. Autor wojennych wspomnień "Na barykadach Warszawy", "63 dni", "Trzy pióra". Członek Związku Literatów Polskich i Polskiego Towarzystwa Historycznego, autor licznych publikacji historycznych i naukowych związanych z historią polskiego oręża w latach II wojny światowej. Awansowany do stopnia generała brygady w stanie spoczynku w latach 90-tych. W 1960 r. poślubił Barbarę Marię Skarżyńską (1928-1994).
Miejsce (okoliczności) śmierci:
Jako Kanclerz Kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari dnia 10.04.2010 wszedł w skład oficjalnej delegacji Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego. Zginął w Smoleńsku, w grupie 96 osób, w katastrofie rządowego samolotu Tu-154M na lotnisku Smoleńsk-Siewierny w drodze na obchody 70 rocznicy mordu przeprowadzonego przez NKWD na polskich oficerach w lesie katyńskim. Był jednym z dwóch powstańców warszawskich, którzy zginęli tragicznie w katastrofie w Smoleńsku - wraz z nim zginą
Zbigniew Dębski "Prawdzic". 15.04.2010 r. został pośmiertnie awansowany do stopnia generała dywizji.
Archiwum Historii Mówionej:
