Data urodzenia:
1908-01-10
Pozycja na murze pamięci:
Kolumna: 144 Miejsce: 32
Stopień:
Oficer służby stałej saperów Wojska Polskiego: porucznik (1936), kapitan (11.11.1943), major (08.1944)
Miejsce urodzenia:
Podbrodzie, powiat święciański
Imiona rodziców:
Kazimierz - Antonina z domu Ostrowska
Wykształcenie (w tym wojskowe):
Od 1925 r. uczył się w Wilnie na Wydziale Budowlanym Państwowej Szkoły Technicznej, otrzymując w czerwcu 1930 r. świadectwo dojrzałości. W 1934 r. ukończył Szkołę Podchorążych Inżynierii w Warszawie.
Przebieg służby wojskowej do 1939 r.:
Po odbyciu służby wojskowej w Batalionie Podchorążych Rezerwy Piechoty Nr 5 w Krakowie (sierpień 1930 - czerwiec 1931) postanowił pozostać w wojsku. Po ukończeniu Szkoły Podchorążych Inżynierii w Warszawie (sierpień 1934) służył jako dowódca plutonu kolejno w 3. i 20. batalionie saperów.
Udział w wojnie obronnej 1939 r.:
We wrześniu 1939 r. dowódca 1. kompanii 20. batalionu saperów 20. Dywizji Piechoty, uczestniczył m.in. w obronie Warszawy.
Nazwiska używane w konspiracji:
Mieczysław Kiernowski
Pseudonimy:
"Mietek", "Sawa"
Adres w czasie okupacji:
Warszawa ul. Wilcza 57, od lipca 1943 r. - ul. Chłodna 6.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od października 1939 r. w szeregach SZP-ZWZ-AK w Warszawie. Od końca 1939 r. wchodził w skład tzw. sztabu dywersji (Referatu IIIc) Dowództwa Głównego SZP, a od lutego 1940 r. był dowódcą patrolu saperów "Praga". Po utworzeniu Związku Odwetu (ZO - kwiecień 1940) od maja tego roku był dowódcą jednego z dwóch pierwszych patroli ZO w Warszawie. Mianowany kapitanem służby stałej saperów rozkazem L.21/BP z 11 listopada 1941 r. Po zorganizowaniu latem 1942 r. jednostki dyspozycyjnej ZO (kolejne kryptonimy: "Motor 30" - "Sztuka 90" - "Deska 81" - "Broda 53") dowodził jednym z jej zespołów, następnie objął dowództwo Oddziałów Specjalnych "Jerzy" (późniejszy baon "Zośka") i "Sęk", pełniąc także funkcję zastępcy mjr. Jana Kiwerskiego "Lipińskiego" - dowódcy "Motoru 30". W nocy z 16/17.09.1942 r, w ramach akcji "Odwet kolejowy" dowodził patrolem saperskim, który wysadził pociąg pod Białą Podlaską. W dniu aresztowania Jana Bytnara "Rudego" (23.03.1943), Tadeusz Zawadzki "Zośka" i Stanisław Broniewski "Orsza" spotkali się z nim w celu uzyskania zgody dowództwa Kedywu na zaatakowanie policyjnej "budy". "Mietek" pod nieobecność swojego przełożonego nie czuł się kompetentnym do wydania zgody na przeprowadzenie akcji. Usiłował nawiązać kontakt z dowódcą "Motoru" - bezskutecznie. Dopiero trzy dni później, po powrocie do Warszawy, mjr. "Lipiński" wydał zgodę na akcję pod Arsenałem. Następnie kapitan "Mietek" dowodził 19.05.1943 akcją odbicia więźniów pod Celestynowem. Od grudnia 1943 r. do maja 1944 r. dowódca "Sztuki 90" - "Deski 81", - Oddziału Dyspozycyjnego Kedywu Komendy Głównej Armii Krajowej. Od czerwca do lipca 1944 r. zastępował
mjr. "Bolka" na stanowisku szefa sztabu Kedywu KG AK.
Oddział:
Kedyw Komendy Głównej Armii Krajowej - zgrupowanie "Radosław" - dowódca odwodu
Szlak bojowy:
Wola (1-11.08.1944) - Stare Miasto (11-25.08.1944) - kanały - Śródmieście Północ - Powiśle (szpital)
Odniesione rany:
Ciężko ranny 25.08.1944 r. - stracił nogę. Przebywał w szpitalu powstańczym na ul. Długiej 7, następnie ewakuowany kanałami do Śródmieścia i stamtąd na Powiśle.
Odznaczenia:
Virtuti Militari V klasy, Krzyż Walecznych (dwukrotnie 1939, 1944).
Miejsce (okoliczności) śmierci:
Zamordowany przez Niemców w grupie 22 rannych (wraz z mjr. "Bolkiem", szefem sztabu zgrupowania "Radosław"), w szpitalu powstańczym przy ul. Drewnianej 8 (Drewniana 6/8 róg Dobra 41, budynek Publicznych Szkół Powszechnych nr 34 i 41).
Miejsce pochówku:
Cmentarz Wojskowy na Powązkach
Publikacje:
Andrzej Krzysztof Kunert: "Słownik biograficzny konspiracji warszawskiej 1939-1945" T.1. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1987
