Pseudonim:
"Juraś"
Data urodzenia:
1926-11-29
Data śmierci:
2020-05-16
Funkcja:
-
Stopień:
ułan - starszy ułan (08.1944)
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Stanisław - Wanda
Wykształcenie (w tym wojskowe) do 1944 r.:
W czerwcu 1939 r. ukończył 6 klasową Szkołę Rodziny Wojskowej, po czym zdał egzaminy do Korpusu Kadetów Nr 1 we Lwowie. Podczas okupacji w Warszawie był uczniem jawnych szkół zawodowych. Niezależnie zdawał egzaminy gimnazjalne w tajnym Gimnazjum im. Górskiego, gdzie przed samym Powstaniem zdał do IV klasy.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od sierpnia 1941 roku, żołnierz Związku Walki Zbrojnej (ZWZ), przekształconego w lutym 1942 r. w Armię Krajową. Służył pod pseudonimem "Juraś", początkowo w Kompanii Kadeckiej, a od września 1943 r. w plutonie 1112 w 7. Pułku Ułanów Lubelskich AK w I. Dywizjonie (warszawskim) "Jeleń". Niezależnie od przydziału organizacyjnego brał pomocniczy udział w akcji "Wilanów" (26 / 27.09.1943) wykonanej przez oddziały Kedywu Komendy Głównej AK oraz w akcjach przeprowadzanych przez Kedyw Okręgu Warszawskiego na terenie Wilanowa, gdzie mieszkał z rodziną.
Koncentracja przed Godziną "W":
Koncentracja plutonu 1112 odbyła się fabryce mebli "Szczerbiński i Kamler" przy ul. Dzielnej 72. Tam też w ostatnich dniach lipca ulokowano m.p. Komendy Głównej AK
Oddział:
Armia Krajowa - 1. Dywizjon (warszawski) 7. Pułku Ułanów Lubelskich "Jeleń” - pluton 1112 - dowódca por. "Stolarz" (Jerzy Kamler). Podczas Powstania pluton stanowił osłonę Komendy Głównej AK. Po przejściu z Woli na Stare Miasto pluton, oprócz wykonywania zadań osłony Kwatery Głównej KG AK, walczył w linii jako odwód dowódcy Grupy "Północ" płk "Wachnowskiego". W Śródmieściu Północ - pluton ochrony Kwatery Głównej Okręgu Warszawskiego AK
Szlak bojowy:
Wola - Stare Miasto - kanały - Śródmieście. 1 sierpnia w składzie plutonu 1112 brał udział w obronie fabryki Kamlera, gdzie znajdowała się Komenda Główna AK z gen. "Borem" Komorowskim oraz Delegatura Rządu na Kraj z wicepremierem Janem Stanisławem Jankowskim ps. "Soból". W nocy 1 / 2 sierpnia udał się do płk. "Radosława" jako goniec Komendy Głównej. Rano 2 sierpnia, ponownie wysłany z meldunkiem, gdy ulicą Okopową szły czołgi niemieckie - dwie "Panthery" zdobyte przez baon "Zośka". 3 sierpnia wraz z plutonem 1112 obsadził na kilka godzin budynek Monopolu Tytoniowego przy ul. Dzielnej oraz jego przedpole w gruzach dawnego getta. W plutonie 1112 w okresie do 6 sierpnia pełnił w fabryce Kamlera służbę wartowniczą przy KG AK, a dn. 6 sierpnia stanowił osłonę Komendy Głównej AK z gen. "Borem" Komorowskim oraz Delegatury Rządu na Kraj z wicepremierem Janem Stanisławem Jankowskim podczas przemarszu z Woli na Stare Miasto. Na Starym Mieście do 26 sierpnia, gdy KG AK przeszła kanałami do Śródmieścia, w plutonie 1112 pełnił na zmianę z plutonem "Wigier" służbę wartowniczą przy Komendzie Głównej, lub bronił odcinka Katedry od strony Zamku Królewskiego i Kanonii. Niezależnie w momentach zagrożenia, gdy patrole plutonu posyłane były na wsparcie linii, brał udział w patrolach w rejonie ul. Króla Alberta (Niecała), Senatorskiej, w Ogrodzie Krasińskich i przy Arsenale. Gdy 26 sierpnia pluton 1112 stał się plutonem szturmowym przy dowództwie Grupy "Północ", wraz z nim w ostatnich dniach obrony Starego Miasta brał udział w następujących działaniach bojowych: wsparcie zagrożonego odcinka Szpitala Jana Bożego przy Bonifraterskiej, walki w kościele p.w. Objawienia NMP na Nowym Mieście, oczekiwanie w kolumnie mjr. "Sosny" na przebicie się do Śródmieścia, obsada Pałacu Krasińskich, obsada Pasażu Simonsa, ponowna obsada i obrona Pałacu Krasińskich. Po południu 1 września 1944 r. wraz z plutonem przeszedł kanałami do Śródmieścia. W Śródmieściu pluton 1112, który na Starym Mieście poniósł duże straty, stał się plutonem ochrony Kwatery Głównej Okręgu Warszawskiego gen. "Montera" i stacjonował w budynku Kina "Palladium" przy ul. Złotej 7/9. W jego szeregach pełnił tam służby przy bramach oraz przed drzwiami pomieszczeń, gdzie urzędował Sztab Okręgu. Obsadzał również punkt obserwacyjny na dachu budynku przy ul. Złotej. Stanowił ochronę gen. "Montera" w czasie jego inspekcji. Dodatkowo pełnił straż konwojów transportujących jęczmień z Browaru "Haberbusch i Schille".
Awanse:
W sierpniu 1944 r. awansowany do stopnia starszego ułana.
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu XI B Fallingbostel, następnie w Arbeitskommando München-Gladbach.
Numer jeniecki:
141009
Rodzina walcząca w Powstaniu Warszawskim:
Matka Wanda ps. "Krysta", ojciec Stanisław ps. "Stefan", stryj Lech ps. "Jeżycki", wuj Włodzimierz ps. "Tomaszewski".
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych (sierpień 1944), Krzyż Armii Krajowej (Nr. 3316), Medal Wojska, War Medal (odznaczenie brytyjskie), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (19.11.2011).
Losy po wojnie:
Po wyzwoleniu przedostał się poprzez Holandię, Belgię i Francję do 2 Korpusu Polskiego gen. Andersa stacjonującego we Włoszech, gdzie dołączył do odtworzonego tam 7. Pułku Ułanów Lubelskich. Odkomenderowany do szkoły, ukończył Gimnazjum i Liceum przy 3. Dywizji Strzelców Karpackich, zdając maturę już w Anglii. Po ukończeniu studiów i uzyskaniu dyplomu Chartered Engineer, pracował w angielskiej firmie CAV-Lucas, specjalizując się w systemach wtryskowych do silników diesla. W 1970 r. został wysłany do filii w Hiszpanii jako kierownik inżynierii sprzedaży. Następnie w 1974 r. objął stanowisko kierownika inżynierii i sprzedaży oryginalnego wyposażania w filii w Săo Paulo w Brazylii. Od 1978 r. ponownie w Anglii - był odpowiedzialny za łączność z filią firmy w Blois i La Rochelle we Francji w związku z wprowadzaniem pompek CAV na samochodach osobowych Forda i Fiata. Na terenie Emigracji w Londynie w latach 1947-70 był Kierownikiem Kręgu Starszoharcerskiego, członkiem Kierownictwa Starszego Harcerstwa, członkiem Naczelnej Rady ZHP (posiada Złotą Odznakę ZHP), członkiem Zarządu Zjednoczenia Polskiego w Wielkiej Brytanii, członkiem Zarządu Koła 7. Pułku Ułanów Lubelskich, członkiem Naczelnej Rady Koła Armii Krajowej, członkiem Zarządu Stowarzyszenia Techników Polskich w Wielkiej Brytanii (posiada Złotą Odznakę STP), jednym z twórców i pierwszym długoletnim skarbnikiem Polskiego Ośrodka Społeczno-Kulturalnego - POSK w Londynie. Ożeniony z Brazylijką Lais z domu Ottoni Barbosa. Po przejściu na emeryturę w 1988 r. osiedlił się na stałe w Brazylii, zamieszkał w Rio de Janeiro, gdzie rozpoczął działalność dziennikarską i publicystyczną, pisząc do prasy polonijnej z "Dziennikiem Polskim" w Londynie i "Nowym Dziennikiem" w Nowym Jorku na czele oraz do prasy krajowej. Był jednym z założycieli Instituto Brasileiro da Cultura Polonesa. Kolekcjoner, zajmuje się w szczególności poszukiwaniami XIX wiecznych poloników angielskich, hiszpańskich i portugalskich, wśród których, między innymi, odkrył szereg nieznanych dotąd artykułów o tematyce polskiej, opublikowanych w okresie Powstania Styczniowego 1863 r. w redagowanym przez Karola Dickensa tygodniku "All the Year Round”. Dokonane przez siebie tłumaczenia tych materiałów wydrukował w stworzonej przez siebie "Oficynie Komputerowej" w Rio de Janeiro jako wydania bibliofilskie w minimalnych nakładach (8 do 25 egzemplarzy). Ukazały się: "Wstążka Zofii”, "Zwój Nut”, "Polska”, "Polska Walka o Życie”, “Polski Dezerter”, "Tylko jeden pokój”, "Gdy porządek panował w Warszawie”, "Wymarsz na Syberię”, "Wizyta w rosyjskim więzieniu”, "Trzej uchodźcy”, "Pomocnik geometry”, "Ucieczka z Syberii”, "Jak Profesor Gaster nauczał ducha”, "Spod pióra Polaka" i "Za polską sprawę” oraz "Wielki niedźwiedź i polska gwiazda”. Jedno z tłumaczeń - "Pomocnik Geometry”, ukazało się również w lubelskim kwartalniku "Akcent” w Nr.1 (63) str.111-123, 1996. Przygotował także opracowanie postaci Sir William Arthur White wicekonsula brytyjskiego w Warszawie w okresie Powstania Styczniowego 1863 i późniejszego ambasadora brytyjskiego w Istambule, które ukazało się w XXII tomie "Tek Historycznych”, Polskiego Towarzystwa Historycznego w Wielkiej Brytanii, którego był członkiem, oraz szkic w języku angielskim "Dickens and Poland”, który ukazał się na wiosnę 2002 r. w numerze 456 Vol. 98 Part 1 "The Dickensian”, wydawnictwie stowarzyszenia The Dickens Fellowsip. W swej "Oficynie Komputerowej" w Rio de Janeiro, wydał również jako publikacje bibliofilskie, wspomnienia "W Kompanii Kadeckiej Armii Krajowej”, "Akcja Wilanów”, "Dziadek Ziółkowski”, "Czarodziej polskiego słowa”, "Wspomnienia dziadka”, "Stryj Lech Głuchowski”, zbiór artykułów "Wędrówka po świecie” oraz własne tłumaczenie "Levante de Varsóvia” Ubaldo Soares - "Powstanie w Warszawie”. Jest autorem wspomnień, które ukazały się w Anglii: "W Polskim Londynie 1947-1970” - Polska Fundacja Kulturalna, Londyn 1999 (wyjątki ukazały się w Nr.122 "Zeszytów Historycznych” - Instytut Literacki, Paryż, grudzień 1997 str. 54-172) i w 2009 r. drukowane były w odcinkach w londyńskim "Dzienniku Polskim", oraz "Śladami pradziadów” (PFK Londyn 2001), których druk w odcinkach właśnie ukazuje się w londyńskim "Dzienniku Polskim". W Polsce ukazały się jego książki "Dickens i Polska”, (Akademia Polonijna Częstochowa 2003) i "Czarodziej polskiego słowa” (Lars Antyki, Włocławek 2004). W 2006 r. przygotował z pomocą Konsulatu RP ekspozycję o Powstaniu Warszawskim 1944 w Instituto Histórico e Geográfico Brasileiro, powtórzoną na Universidade do Estado do Rio de Janeiro w 2007 r. CD wystawy w językach portugalskim, polskim i angielskim rozprowadził do licznych bibliotek i muzeów polskich i zagranicznych z Biblioteką Narodową, Biblioteką Jagiellońską, Biblioteką Ossolineum, Muzeum Powstania Warszawskiego, Library of Congress, British Library, Imperial War Museum , RAF Museum, USA Air Force Museum, South African Air Force Museum na czele. Od 2004 r. jest członkiem zarządu Stowarzyszenia Korespondentów Prasy Zagranicznej w Brazylii (ACIE) i jego obecnym sekretarzem. Jest członkiem Institution of Mechanical Engineers, Stowarzyszenia Techników Polskich w Wielkiej Brytanii (posiada Złotą Odznakę STP), Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie, Stowarzyszenia Polskich Kombatantów (posiada Złotą Odznakę oraz Krzyż SPK), Koła Armii Krajowej, Koła 7 Pułku Ułanów Lubelskich. Jest laureatem Nagrody Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie, oraz jest wyróżniony za swą pracę w Associação dos Correspondentes da Imprensa Estrangeira w Rio de Janeiro.
Miejsce (okoliczności) śmierci:
Brazylia. Zmarł w połowie maja 2020 r.
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, baza uczestników PW. MPW-zbiory: P/6011/08, Archiwum rodzinne Krzysztofa Głuchowskiego (2010 rok). Nekrolog prasowy, data emisji 12.06.2020 r., pożegnanie prasowe Ambasady RP w Brazylii, www.gov.pl.
Archiwum Historii Mówionej:
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Krzysztof Głuchowski ze swą matką Wandą (późniejsza "Justyna" w AK). Warszawa, Aleje Ujazdowskie 1931 rok. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Krzysztof Głuchowski ze swą matką Wandą (późniejsza "Justyna" w AK). Warszawa, Aleje Ujazdowskie 1931 rok. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Krzysztof ze swym ojcem Stefanem (późniejszy "Stefan" w AK) u stryja Lecha (późniejszy rtm "Jeżycki" w AK) - dobra ordynacji Branickich w miejscowości Roś, rok 1937. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Krzysztof ze swym ojcem Stefanem (późniejszy "Stefan" w AK) u stryja Lecha (późniejszy rtm "Jeżycki" w AK) - dobra ordynacji Branickich w miejscowości Roś, rok 1937. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Szósta klasa Szkoły Rodziny Wojskowej - wiosna 1939 roku. Krzysztof Głuchowski klęczy trzeci od prawej. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Szósta klasa Szkoły Rodziny Wojskowej - wiosna 1939 roku. Krzysztof Głuchowski klęczy trzeci od prawej. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Okupacja. Krzysztof Głuchowski nad talerzem zupy, podstawowa potrawa w głodną zimę i wiosnę 1940 roku. Warszawa, Żoliborz, ul Pogonowskiego 9. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Okupacja. Krzysztof Głuchowski nad talerzem zupy, podstawowa potrawa w głodną zimę i wiosnę 1940 roku. Warszawa, Żoliborz, ul Pogonowskiego 9. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Okupacja. Krzysztof Głuchowski marzący o musztrze z bronią. Wilanów, jesień 1942. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Okupacja. Krzysztof Głuchowski marzący o musztrze z bronią. Wilanów, jesień 1942. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Okupacja. Krzysztof Głuchowski - zdjęcie z Kennkarty, październik 1943 roku. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Okupacja. Krzysztof Głuchowski - zdjęcie z Kennkarty, październik 1943 roku. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Okupacja. Krzysztof Głuchowski z Anną Branicką (w AK - "Późna" ) i Bernardem de Roquefeuil (w AK - "Józef Zieliński") nad Wisłą koło ujścia rzeki Wilanówka, początki lata 1944 roku. Ostatnie zdjęcie przed Powstaniem Warszawskim. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Okupacja. Krzysztof Głuchowski z Anną Branicką (w AK - "Późna" ) i Bernardem de Roquefeuil (w AK - "Józef Zieliński") nad Wisłą koło ujścia rzeki Wilanówka, początki lata 1944 roku. Ostatnie zdjęcie przed Powstaniem Warszawskim. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Powstańczy beret Krzysztofa Głuchowskiego z plutonu 1112. Początkowo umundurowanie uzupełniał szary kombinezon i skórzany pas wojskowy. Po zdobyciu przez Kedyw "Kolegium A" magazynów na Stawkach, pluton otrzymał niemieckie szare mundury pancerne z krótkimi kurtkami oraz skórzane szelki szturmowe z ładownicami. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Powstańczy beret Krzysztofa Głuchowskiego z plutonu 1112. Początkowo umundurowanie uzupełniał szary kombinezon i skórzany pas wojskowy. Po zdobyciu przez Kedyw "Kolegium A" magazynów na Stawkach, pluton otrzymał niemieckie szare mundury pancerne z krótkimi kurtkami oraz skórzane szelki szturmowe z ładownicami. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Powstanie Warszawskie. Opaska Krzysztofa Głuchowskiego z plutonu 1112 dywizjonu "Jeleń". Taką opaskę nosił również gen. "Bór" Komorowski i inni oficerowie Komendy Głównej Armii Krajowej

Powstanie Warszawskie. Opaska Krzysztofa Głuchowskiego z plutonu 1112 dywizjonu "Jeleń". Taką opaskę nosił również gen. "Bór" Komorowski i inni oficerowie Komendy Głównej Armii Krajowej

Powstanie Warszawskie - 26 sierpnia 1944 r. List Krzysztofa Głuchowskiego do matki, pisany na Starówce, przeniesiony kanałami przez nieznaną łączniczkę

Powstanie Warszawskie - 26 sierpnia 1944 r. List Krzysztofa Głuchowskiego do matki, pisany na Starówce, przeniesiony kanałami przez nieznaną łączniczkę

Powstanie Warszawskie - 24 września 1944 r. Odpowiedź ciotki Krzysztofa, Halszki Głuchowskiej - "Józefy" z Żoliborza na jego list wysłany już ze Śródmieścia. Oba listy zostały przeniesione przez Jerzego (Janka) Mydlarza pseudonim "Wilk", członka patrolu, który przeciągnął kanałami linię telefoniczną łączącą Śródmieście (Komenda Okręgu) z Żoliborzem

Powstanie Warszawskie - 24 września 1944 r. Odpowiedź ciotki Krzysztofa, Halszki Głuchowskiej - "Józefy" z Żoliborza na jego list wysłany już ze Śródmieścia. Oba listy zostały przeniesione przez Jerzego (Janka) Mydlarza pseudonim "Wilk", członka patrolu, który przeciągnął kanałami linię telefoniczną łączącą Śródmieście (Komenda Okręgu) z Żoliborzem

Powstanie Warszawskie. Legitymacja AK Krzysztofa Głuchowskiego ps "Juraś"

Powstanie Warszawskie. Legitymacja AK Krzysztofa Głuchowskiego ps "Juraś"

Powstanie Warszawskie - 29 IX 1944 - "Przepustka jednorazowa specjalna", upoważniająca st. ułana "Jurasia" do przejścia przez Aleje Sikorskiego (w czasie Powstania tak nazywano Aleje Jerozolimskie). Widoczny podpis szefa Sztabu Okręgu Warszawskiego AK -płk. "Chirurga" - Stanisława Webera

Powstanie Warszawskie - 29 IX 1944 - "Przepustka jednorazowa specjalna", upoważniająca st. ułana "Jurasia" do przejścia przez Aleje Sikorskiego (w czasie Powstania tak nazywano Aleje Jerozolimskie). Widoczny podpis szefa Sztabu Okręgu Warszawskiego AK -płk. "Chirurga" - Stanisława Webera

Niewola. Personalkarte - Karta ewidencyjna Krzysztofa Głuchowskiego - jeńca wojennego  Kriegsgefangenen-Stammlager XI B Fallingbostel

Niewola. Personalkarte - Karta ewidencyjna Krzysztofa Głuchowskiego - jeńca wojennego Kriegsgefangenen-Stammlager XI B Fallingbostel

Rok 1945 - Karta Tożsamości Krzysztofa Głuchowskiego po wyzwoleniu z niewoli

Rok 1945 - Karta Tożsamości Krzysztofa Głuchowskiego po wyzwoleniu z niewoli

27 czerwca 1945 r. - Zaświadczenie weryfikacyjne Krzysztofa Głuchowskiego wystawione w Polskim Ośrodku Wojskowym Casernes Bessieres w Paryżu

27 czerwca 1945 r. - Zaświadczenie weryfikacyjne Krzysztofa Głuchowskiego wystawione w Polskim Ośrodku Wojskowym Casernes Bessieres w Paryżu

Pierwsza fotografia Krzysztofa Głuchowskiego po Powstaniu, Amandola, sierpień 1945 rok. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Pierwsza fotografia Krzysztofa Głuchowskiego po Powstaniu, Amandola, sierpień 1945 rok. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Na wycieczce w Rzymie, Krzysztof Głuchowski stoi trzeci od lewej. Listopad 1945 rok. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Na wycieczce w Rzymie, Krzysztof Głuchowski stoi trzeci od lewej. Listopad 1945 rok. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Nauka z kolegami przed egzaminem. Pierwszy od lewej Krzysztof Głuchowski. Amandola luty 1946 rok. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Nauka z kolegami przed egzaminem. Pierwszy od lewej Krzysztof Głuchowski. Amandola luty 1946 rok. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Krzysztof Głuchowski otrzymuje świadectwo ukończenia Gimnazjum 3. Dywizji Strzelców Karpackich z rąk dowódcy Dywizji gen. Bronisława Ducha. Amandola, 27 lutego 1946 roku. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Krzysztof Głuchowski otrzymuje świadectwo ukończenia Gimnazjum 3. Dywizji Strzelców Karpackich z rąk dowódcy Dywizji gen. Bronisława Ducha. Amandola, 27 lutego 1946 roku. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Pożegnanie Amandoli. Krzysztof Głuchowski stoi w pierwszym szeregu, piąty od lewej. 5 sierpnia 1946 roku. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Pożegnanie Amandoli. Krzysztof Głuchowski stoi w pierwszym szeregu, piąty od lewej. 5 sierpnia 1946 roku. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

W drodze do Neapolu. Krzysztof Głuchowski siedzi drugi od lewej. 6 sierpnia 1946 roku. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

W drodze do Neapolu. Krzysztof Głuchowski siedzi drugi od lewej. 6 sierpnia 1946 roku. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Z kolegami z AK na statku "Empress of Australia" w drodze do Anglii. Krzysztof Głuchowski stoi w środku. Morze Śródziemne - 10 sierpnia 1946 roku. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Z kolegami z AK na statku "Empress of Australia" w drodze do Anglii. Krzysztof Głuchowski stoi w środku. Morze Śródziemne - 10 sierpnia 1946 roku. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

"Beczki śmiechu" (Nissen Huts) stanowiły pomieszczenia zarówno sal szkolnych, świetlic jak i sypialni, w których kwaterowało po dwunastu ludzi na barak. Krzysztof Głuchowski (w berecie) oparty o drzwi, z kolegami z baraku. Bodney Airfield Camp, jesień 1946 roku. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

"Beczki śmiechu" (Nissen Huts) stanowiły pomieszczenia zarówno sal szkolnych, świetlic jak i sypialni, w których kwaterowało po dwunastu ludzi na barak. Krzysztof Głuchowski (w berecie) oparty o drzwi, z kolegami z baraku. Bodney Airfield Camp, jesień 1946 roku. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Rożne drogi prowadziły uczniów do Gimnazjum i Liceum 3 Dywizji Strzelców Karpackich w Bodney Airfield Camp. Jedni przeszli przez Tobruk. Inni przez ZSRR, Irak, Palestynę, potem razem przez Monte Cassino, Anconę, Bolonię... Wielu było z AK, przeszło Oświęcim, czy Powstanie Warszawskie.  Również byli i zmobilizowani do armii niemieckiej, którzy przy pierwszej okazji dołączyli do swoich w II Korpusie Polskim. Na zdjęciu II klasy licealnej Krzysztof Głuchowski siedzi w pierwszym rzędzie, pierwszy od lewej. Jesień 1946. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Rożne drogi prowadziły uczniów do Gimnazjum i Liceum 3 Dywizji Strzelców Karpackich w Bodney Airfield Camp. Jedni przeszli przez Tobruk. Inni przez ZSRR, Irak, Palestynę, potem razem przez Monte Cassino, Anconę, Bolonię... Wielu było z AK, przeszło Oświęcim, czy Powstanie Warszawskie. Również byli i zmobilizowani do armii niemieckiej, którzy przy pierwszej okazji dołączyli do swoich w II Korpusie Polskim. Na zdjęciu II klasy licealnej Krzysztof Głuchowski siedzi w pierwszym rzędzie, pierwszy od lewej. Jesień 1946. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Ostatnie święto pułkowe przed demobilizacją, dwa pokolenia "siódmaków". Krzysztof Głuchowski stoi trzeci od prawej. Livermere Camp, 23 marca 1947 roku. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Ostatnie święto pułkowe przed demobilizacją, dwa pokolenia "siódmaków". Krzysztof Głuchowski stoi trzeci od prawej. Livermere Camp, 23 marca 1947 roku. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Egzamin maturalny, w drugim rzędzie po środku Krzysztof Głuchowski. Bodney Airfield Camp, 10 lipca 1947 roku. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Egzamin maturalny, w drugim rzędzie po środku Krzysztof Głuchowski. Bodney Airfield Camp, 10 lipca 1947 roku. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Początki studiów w West Essex Technical College w Londynie, w dzielnicy Walthamstaw - Krzysztof Głuchowski jeszcze w mundurze. Wrzesień 1947 roku. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Początki studiów w West Essex Technical College w Londynie, w dzielnicy Walthamstaw - Krzysztof Głuchowski jeszcze w mundurze. Wrzesień 1947 roku. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Konferencja harcerzy, Krzysztof Głuchowski stoi trzeci od lewej - Witley, sierpień 1949 rok. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Konferencja harcerzy, Krzysztof Głuchowski stoi trzeci od lewej - Witley, sierpień 1949 rok. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Zjazd Skarbu Narodowego, Krzysztof Głuchowski jako reprezentant Zjednoczenia Polskiego, trzeci od prawej. Londyn, 1952 rok. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Zjazd Skarbu Narodowego, Krzysztof Głuchowski jako reprezentant Zjednoczenia Polskiego, trzeci od prawej. Londyn, 1952 rok. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Gen. Sosnkowski z Akowcami z 7 Pułku Ułanów Lubelskich  AK - kryptonim "Jeleń", Krzysztof Głuchowski trzeci od lewej - Londyn 1954. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Gen. Sosnkowski z Akowcami z 7 Pułku Ułanów Lubelskich AK - kryptonim "Jeleń", Krzysztof Głuchowski trzeci od lewej - Londyn 1954. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Dyplom A.M.Mech.E. - 22 marca 1957 r. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Dyplom A.M.Mech.E. - 22 marca 1957 r. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Opłatek Koła 7 Pułku Ułanów Lubelskich w Ognisku Polskim, Krzysztof Głuchowski klęczy pierwszy od prawej. Londyn, styczeń 1960 rok. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Opłatek Koła 7 Pułku Ułanów Lubelskich w Ognisku Polskim, Krzysztof Głuchowski klęczy pierwszy od prawej. Londyn, styczeń 1960 rok. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

X Światowy Zjazd Delegatów Kola AK - sekretarzuje Krzysztof Głuchowski - Londyn listopad 1965 rok. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

X Światowy Zjazd Delegatów Kola AK - sekretarzuje Krzysztof Głuchowski - Londyn listopad 1965 rok. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Prezydium Zarządu Polskiego Ośrodka Sołeczno-Kulturalnego na tle posesji, na której miejscu stoi obecnie budynek POSK. Od lewej stoją: inż. Czesław Woyno - Sekretarz, prof. inż. Roman Wajda - Prezes, inż. Krzysztof Głuchowski - Skarbnik. Londyn, wrzesień 1968 rok. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Prezydium Zarządu Polskiego Ośrodka Sołeczno-Kulturalnego na tle posesji, na której miejscu stoi obecnie budynek POSK. Od lewej stoją: inż. Czesław Woyno - Sekretarz, prof. inż. Roman Wajda - Prezes, inż. Krzysztof Głuchowski - Skarbnik. Londyn, wrzesień 1968 rok. Fot. z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

W wydziale Operacji Zamorskich firmy CAV Krzysztof Głuchowski podróżował służbowo do 17 krajów.

W wydziale Operacji Zamorskich firmy CAV Krzysztof Głuchowski podróżował służbowo do 17 krajów.

Krzysztof Głuchowski - aklimatyzacja na Plaza Cataluña w Barcelonie w lecie 1970 roku na początku swego czteroletniego kontraktu jako kierownik Działu Technicznego Sprzedaży w firmie Condiesel, hiszpańskiej filii firmy CAV, . Miły gest hiszpańskich przyjaciół, w czasie pożegnalnej kolacji dla Krzysztofa Głuchowskiego, pomimo że był reprezentantem filmy angielskiej, na stole stały jedynie bandery hiszpańska i polska. Pożegnalny rysunek od kolegów. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Krzysztof Głuchowski - aklimatyzacja na Plaza Cataluña w Barcelonie w lecie 1970 roku na początku swego czteroletniego kontraktu jako kierownik Działu Technicznego Sprzedaży w firmie Condiesel, hiszpańskiej filii firmy CAV, . Miły gest hiszpańskich przyjaciół, w czasie pożegnalnej kolacji dla Krzysztofa Głuchowskiego, pomimo że był reprezentantem filmy angielskiej, na stole stały jedynie bandery hiszpańska i polska. Pożegnalny rysunek od kolegów. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Dyplom Chartered Engineer Krzysztofa Głuchowskiego. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Dyplom Chartered Engineer Krzysztofa Głuchowskiego. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Dyplom z Escuela de Alta Dirección y Administración de Barcelona. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Dyplom z Escuela de Alta Dirección y Administración de Barcelona. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

W 1974 roku Krzysztof Głuchowski został wysłany na cztery lata do Brazylii jako kierownik Działu Technicznego i Sprzedaży Wyposażenia Oryginalnego w firmie Lucas do Brasil w São Paulo, filii firmy CAV. W tym czasie następował silny rozrost firmy. Krzysztof Głuchowski oprowadzający zaproszonych po fabryce i z Naczelnym Dyrektorem Grupy Lucas i trzema gośćmi z przemysłu samochodowego w czasie uroczystości otwarcia nowej fabryki. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

W 1974 roku Krzysztof Głuchowski został wysłany na cztery lata do Brazylii jako kierownik Działu Technicznego i Sprzedaży Wyposażenia Oryginalnego w firmie Lucas do Brasil w São Paulo, filii firmy CAV. W tym czasie następował silny rozrost firmy. Krzysztof Głuchowski oprowadzający zaproszonych po fabryce i z Naczelnym Dyrektorem Grupy Lucas i trzema gośćmi z przemysłu samochodowego w czasie uroczystości otwarcia nowej fabryki. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

W São Paulo w 1976 roku Krzysztof Głuchowski ukończył 25 lat pracy w CAV - fotografie z uroczystości - oficjalnej z udziałem dyrektorów CAV i Lucas do Brasil i osobnej Wydziału Technicznego. Plakietka pamiątkowa od kolegów i przyjaciół z okazji powrotu do Europy. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

W São Paulo w 1976 roku Krzysztof Głuchowski ukończył 25 lat pracy w CAV - fotografie z uroczystości - oficjalnej z udziałem dyrektorów CAV i Lucas do Brasil i osobnej Wydziału Technicznego. Plakietka pamiątkowa od kolegów i przyjaciół z okazji powrotu do Europy. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Od 1978 znowu w Anglii Krzysztof Głuchowski, zakończył swą pracę w Laboratorium Diesel jako Kierownik Projektu, odpowiedzialny za wprowadzenie wyposażenia CAV na silnikach diesla w samochodach osobowych Forda i Fiata. Fotografie: 1 - W swym gabinecie.  2 - Z pożegnalnego spotkania z ponad 100 kolegami z CAV i Forda przed przejściem na emeryturę w roku 1988. Na tablicy z prawej plakat z czasów wojny z fotografia polskiego lotnika i napisem "Polish Airforce - Hand in Hand with Britain". 3 - Z wystawy w gabinecie. 4 - Znaki CAV, Condiesel, Lucas do Brasil i Roto Diesel gdzie pracował i również firm przemysłu samochodowego, z którymi miał kontakt służbowy podczas swej kariery zawodowej. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Od 1978 znowu w Anglii Krzysztof Głuchowski, zakończył swą pracę w Laboratorium Diesel jako Kierownik Projektu, odpowiedzialny za wprowadzenie wyposażenia CAV na silnikach diesla w samochodach osobowych Forda i Fiata. Fotografie: 1 - W swym gabinecie. 2 - Z pożegnalnego spotkania z ponad 100 kolegami z CAV i Forda przed przejściem na emeryturę w roku 1988. Na tablicy z prawej plakat z czasów wojny z fotografia polskiego lotnika i napisem "Polish Airforce - Hand in Hand with Britain". 3 - Z wystawy w gabinecie. 4 - Znaki CAV, Condiesel, Lucas do Brasil i Roto Diesel gdzie pracował i również firm przemysłu samochodowego, z którymi miał kontakt służbowy podczas swej kariery zawodowej. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Książki Krzysztofa Głuchowskiego napisane w Brazylii: pierwsze dwie wydane w Londynie przez Polską Fundację Kulturalną, następne dwie wydane w kraju, pierwsza przez PHU - Lars Antyki we Włocławku i druga przez Akademię Polonijną w Częstochowie. W dolnym szeregu cztery, z dwudziestu czterech wydawnictw bibliofilskich Oficyny Komputerowej Krzysztofa Głuchowskiego w Rio de Janeiro. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Książki Krzysztofa Głuchowskiego napisane w Brazylii: pierwsze dwie wydane w Londynie przez Polską Fundację Kulturalną, następne dwie wydane w kraju, pierwsza przez PHU - Lars Antyki we Włocławku i druga przez Akademię Polonijną w Częstochowie. W dolnym szeregu cztery, z dwudziestu czterech wydawnictw bibliofilskich Oficyny Komputerowej Krzysztofa Głuchowskiego w Rio de Janeiro. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Wieczór autorski Krzysztofa Głuchowskiego w Bibliotece Polskiej w Londynie 20 listopada 1999. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Wieczór autorski Krzysztofa Głuchowskiego w Bibliotece Polskiej w Londynie 20 listopada 1999. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Promocja książki Krzysztofa Głuchowskiego W polskim Londynie w czasie Kiermaszu Książki Polskiej Fundacji Kulturalnej w Polskim Ośrodku Społeczno Kulturalnym w Londynie 12 grudnia 1999 r. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Promocja książki Krzysztofa Głuchowskiego W polskim Londynie w czasie Kiermaszu Książki Polskiej Fundacji Kulturalnej w Polskim Ośrodku Społeczno Kulturalnym w Londynie 12 grudnia 1999 r. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Wręczenie Krzysztofowi Głuchowskiemu Nagrody Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie i promocja jego książki Śladami pradziadów w Polskim Ośrodku Społeczno Kulturalnym w Londynie 4 Listopada 2002 r. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Wręczenie Krzysztofowi Głuchowskiemu Nagrody Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie i promocja jego książki Śladami pradziadów w Polskim Ośrodku Społeczno Kulturalnym w Londynie 4 Listopada 2002 r. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Odznaczenie Krzysztofa Głuchowskiego Złotą Odznaką Stowarzyszenia Techników Polskich w Wielkiej Brytanii, Londyn 27 listopada 2002 r. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Odznaczenie Krzysztofa Głuchowskiego Złotą Odznaką Stowarzyszenia Techników Polskich w Wielkiej Brytanii, Londyn 27 listopada 2002 r. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Udział Krzysztofa Głuchowskiego w Kole Stowarzyszenia Polskich Kombatantów w Rio de Janeiro. Na górze - coroczna uroczystość na Święto Żołnierza Polskiego pod pomnikiem Nieznanego Żołnierza. Na dole - Jako sekretarz Koła SPK z prezesem Koła mjr. Ignacym Felczkiem i wiceprezesem ppłk. Władysławem Dzęciołowskim oraz reportaż telewizyjny z przemarszu weteranów państw alianckich w czasie defilady przed pomnikiem Nieznanego Żołnierza.w rocznicę 60-lecia zakończenia II wojny światowej 8 maja 1995. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Udział Krzysztofa Głuchowskiego w Kole Stowarzyszenia Polskich Kombatantów w Rio de Janeiro. Na górze - coroczna uroczystość na Święto Żołnierza Polskiego pod pomnikiem Nieznanego Żołnierza. Na dole - Jako sekretarz Koła SPK z prezesem Koła mjr. Ignacym Felczkiem i wiceprezesem ppłk. Władysławem Dzęciołowskim oraz reportaż telewizyjny z przemarszu weteranów państw alianckich w czasie defilady przed pomnikiem Nieznanego Żołnierza.w rocznicę 60-lecia zakończenia II wojny światowej 8 maja 1995. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Wieczory autorskie Krzysztofa Głuchowskiego w Towarzystwie Polonia w Rio de Janeiro. U góry wieczór poświęcony książce "W polskim Londynie" 3 lutego 2000 r. Na dole wieczór poświęcony wspomnieniom "Śladami pradziadów", 20 marca 2002 r. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Wieczory autorskie Krzysztofa Głuchowskiego w Towarzystwie Polonia w Rio de Janeiro. U góry wieczór poświęcony książce "W polskim Londynie" 3 lutego 2000 r. Na dole wieczór poświęcony wspomnieniom "Śladami pradziadów", 20 marca 2002 r. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Praca Krzysztofa Głuchowskiego w zarządzie Stowarzyszenia Korespondentów Prasy Zagranicznej (ACIE), zdjęcie z 27 września 2004 r. i wręczenie wyróżnienia 10 grudnia 2008 r. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Praca Krzysztofa Głuchowskiego w zarządzie Stowarzyszenia Korespondentów Prasy Zagranicznej (ACIE), zdjęcie z 27 września 2004 r. i wręczenie wyróżnienia 10 grudnia 2008 r. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Ekspozycje o Powstaniu Warszawskim 1944 przygotowane przez Krzysztofa Głuchowskiego przy współpracy Konsulatu Generalnego RP w Rio de Janeiro. Na górze w Insituto Histórico e Geográfico Brasileiro w Rio de Janeiro (IHGB) w dniu 20 września 2006 r. Na dole w Uniwersytecie Stanowym Rio de Janeiro (UERJ) w dniu 26 września 2007 r. Krzysztof Głuchowski utrwalił ekspozycję w IHGB w formie przezroczy na dyskietce CD w wersjach językowych portugalskiej, polskiej i angielskiej i rozesłał do 12 ważniejszych bibliotek i muzeów polskich i zagranicznych oraz do 5 przyjaciół rozrzuconych po świecie. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Ekspozycje o Powstaniu Warszawskim 1944 przygotowane przez Krzysztofa Głuchowskiego przy współpracy Konsulatu Generalnego RP w Rio de Janeiro. Na górze w Insituto Histórico e Geográfico Brasileiro w Rio de Janeiro (IHGB) w dniu 20 września 2006 r. Na dole w Uniwersytecie Stanowym Rio de Janeiro (UERJ) w dniu 26 września 2007 r. Krzysztof Głuchowski utrwalił ekspozycję w IHGB w formie przezroczy na dyskietce CD w wersjach językowych portugalskiej, polskiej i angielskiej i rozesłał do 12 ważniejszych bibliotek i muzeów polskich i zagranicznych oraz do 5 przyjaciół rozrzuconych po świecie. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Krzysztof Głuchowski jako reporter. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Krzysztof Głuchowski jako reporter. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Kilka zdjęć robionych przez Krzysztofa Głuchowskiego jako fotoreportera. Kolejno od lewej do prawej:- a) prezydent Wałęsa / prezydent Lula da Silva / Michał Gorbaczow. b) król Karol XVI Gustaw, prezydent Color, królowa Sylvia, przemawia Jacques Cousteau / Fidel Castro / prezydent Fernando Henrique Cardoso. c) Gina Lolobrigida / prezydent  Mitterand / Paulo Coelho. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Kilka zdjęć robionych przez Krzysztofa Głuchowskiego jako fotoreportera. Kolejno od lewej do prawej:- a) prezydent Wałęsa / prezydent Lula da Silva / Michał Gorbaczow. b) król Karol XVI Gustaw, prezydent Color, królowa Sylvia, przemawia Jacques Cousteau / Fidel Castro / prezydent Fernando Henrique Cardoso. c) Gina Lolobrigida / prezydent Mitterand / Paulo Coelho. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Więzi powstańcze żołnierzy 7 Pułku Ułanów Lubelskich AK kryptonim "Jeleń". 50 rocznica Powstania w 1994 r. Kolejno od lewej, na górze, przy tablicy ku czci poległych Pułku w podziemiach kościoła św. Karola Boromeusza / Fotomontaż zrobiony przez Dionizego Piotra Mazura (pierwszy od lewej), gdyż uważał, że  na zdjęciu Krzysztofa Głuchowskiego. Na dole ze sztandarem przy symbolicznej kwaterze poległych na cmentarzu na Powązkach. Z prawej na 65 rocznicę Powstania w 2009 r. przy symbolicznej kwaterze poległych na cmentarzu na Powązkach. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Więzi powstańcze żołnierzy 7 Pułku Ułanów Lubelskich AK kryptonim "Jeleń". 50 rocznica Powstania w 1994 r. Kolejno od lewej, na górze, przy tablicy ku czci poległych Pułku w podziemiach kościoła św. Karola Boromeusza / Fotomontaż zrobiony przez Dionizego Piotra Mazura (pierwszy od lewej), gdyż uważał, że na zdjęciu Krzysztofa Głuchowskiego. Na dole ze sztandarem przy symbolicznej kwaterze poległych na cmentarzu na Powązkach. Z prawej na 65 rocznicę Powstania w 2009 r. przy symbolicznej kwaterze poległych na cmentarzu na Powązkach. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Krzysztof Głuchowski przy swym oknie na świat. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Krzysztof Głuchowski przy swym oknie na świat. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

19 listopada 2011, w czasie uroczystości Święta Niepodległości w Towarzystwie Polonia w Rio de Janeiro, Ambasador Jacek Junosza Kisielewski RP, w imieniu Prezydenta RP, dekoruje Krzysztofa Głuchowskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

19 listopada 2011, w czasie uroczystości Święta Niepodległości w Towarzystwie Polonia w Rio de Janeiro, Ambasador Jacek Junosza Kisielewski RP, w imieniu Prezydenta RP, dekoruje Krzysztofa Głuchowskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Z archiwum rodzinnego Krzysztofa Głuchowskiego.

Nasz newsletter