Powstańcze Biogramy - Barbara Siewierska

Pseudonim:

"Jarzębina"

Funkcja:

sanitariuszka

Pozycja na murze pamięci:

Kolumna: 72 Miejsce: 47

Miejsce urodzenia:

Warszawa

Rodzice:

Stefan - Stefania z domu Głuska

Wykształcenie do 1944 r.:

Uczennica Szkoły Szachtmajerowej w Warszawie. Naukę w okresie okupacji kontynuowała w ramach tajnych kompletów (oficjalnie szkoła funkcjonowała jako zawodowa szkoła krawiecka). Do wybuchu Powstania Barbara ukończyła III klasę gimnazjum.

Udział w konspiracji 1939 -1944:

W czasie okupacji pod ps. "Jarzębina" należała do konspiracyjnego harcerstwa.Uczestniczyła w akcjach małego sabotażu oraz przeszła kurs sanitarny. Według relacji przyjaciół z lat wojny, Basia planowała podjęcie starań o przyjęcie do Wojskowej Służby Kobiet (WSK) oraz odbycie szkolenia dla łączniczek. Planów tych już nie zdążyła zrealizować do momentu wybuchu Powstania, gdyż z początkiem lipca 1944 roku matka wysłała Barbarę na pobyt wakacyjny do miejscowości Dobczyce koło Krakowa. Początkowo pobyt Basi w Dobczycach zaplanowany został do sierpnia, jednak już 20 lipca 1944 otrzymała ona telegram z Warszawy wzywający do powrotu do miasta w związku ze spodziewanym nadejściem frontu i możliwością zajęcia Warszawy przez wojska sowieckie.

Oddział:

"Bakcyl" (Sanitariat Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej) - przydział nieznany

Odniesione rany:

Ciężko ranna 2 sierpnia 1944 (przestrzał płuca). Leczona w szpitalu na Mokotowskiej 55

Losy po Powstaniu:

Po Powstaniu znalazła się w Kielcach, gdzie dotarła wywieziona z Warszawy wraz z sierocińcem. W Kielcach odnalazła ją matka i razem drogą z Wieliczki dotarły 27.10.1944 roku do Dobczyc pod Krakowem, gdzie zatrzymały się u przyjaciół i dalszej rodziny. W Dobczycach, aby nie tracić roku, Basia zapisała się do IV klasy dobczyckiego gimnazjum. Wkrótce jednak przez miejscowość przetoczył się front, a po Bożym Narodzeniu, w styczniu 1945 roku Basia rozchorowała się. W lutym jej choroba, niewłaściwie wówczas zdiagnozowana, zaostrzyła się i doprowadziła do śmierci.

Miejsce (okoliczności) śmierci:

Dobczyce koło Krakowa. Zmarła najprawdopodobniej na skutek gruźliczego zapalenia opon mózgowych oraz powikłań wynikłych z odniesionych w czasie Powstania ran.

Miejsce pochówku:

Cmentarz Parafialny w Dobczycach

Informacje dodatkowe - losy rodziny:

Jej matka, Stefania z Głuskich Siewierska urodziła się 12.08.1897 r. w rodzinie ziemiańskiej w Międzyrzeczu. Ojciec, kpt. Stefan Siewierski, oficer służby czynnej, pracował w Wojskowym Instytucie Geograficznym. Uczestniczył w kampanii wrześniowej 1939, następnie został internowany na Węgrzech. Basia, ich jedyna córka, w dzieciństwie była dzieckiem słabym i chorowitym. Uczyła się w elitarnej szkole Szachtmajerowej w Warszawie, zwanej potocznie "szkołą jedynaczek". Matka Basi, Stefania Siewierska od października 1939 roku była zaangażowana w działalność konspiracyjną w ZWZ- AK. Znajdującym się na Cmentarzu Parafialnym w Dobczycach grobem Basi Siewierskiej opiekują się nauczyciele i uczniowie Szkoły Podstawowej im. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego w Dobczycach.

Źródła:

MPW-baza uczestników PW, Polski Czerwony Krzyż - kartoteka ogólna. Relacja na temat losów po Powstaniu pochodzi od koleżanki z drużyny, pani Danuty Wochnik - Dyjas ps. "Brzoza". Wg tej samej relacji Barbara zmarła w lutym 1945 r. w Dobczycach. Skany listów od Basi - z archiwum prywatnego p. Danuty Wochnik. Wspomnienie o pobycie Basi w Dobczycach w lipcu 1944 oraz w okresie XI 1944 - II 1945, autorstwa Jerzego Urbańczyka (mps, Kraków 2013) - udostępnił p. Stanisław Malara

Barbara Siewierska

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Nasz newsletter